• Lex Longobardorum (edykt króla Rotara) - zbiór prawa longobardzkiego ogłoszony w
643 r. Głosił zasadę teiytoriałności. Pewne instytucje prawa rzymskiego.
Po X w. leges barbarorum straciły na znaczeniu.
Kapitularze - ustawy królów frankońskich.
PRAWO ZWYCZAJOWE PÓŹNEGO ŚREDNIOWIECZA
Partykularyzm prawa francuskiego i niemieckiego.
Coutimes - prawa zwyczajowe, ściślej - zwyczaj.
Francja:
Północna część Francji - kraje prawa zwyczajowego.
Południowa część Francji - kraje prawa pisanego.
Niemcy:
• prawo saskie (tereny północnych Niemiec);
• prawo frankońskie (północno - zachodnie Niemcy);
•prawo szwabskie (północno - zachodnie Niemcy).
Spisy prawa partykularnego:
Francja:
•Wielka Księga Prawa Zwyczajowego Normandii (ok. 1250 r.).
•Zwyczaje Beauvaisis (hrabstwa dermont), ok. 1280 r. spisane przez Filipa de Remy.
Niemcy:
•Zwierciadło Saskie (1220 - 1235 r.) - spis prawa zwyczajowego wschodniosaskiego, autorstwa Eike von Repkowa. Napisane po łacinie, przez autora przetłumaczone na język dolnoniemiecki. Dwie części: prawo ziemskie i prawo lenne.
• Zwierciadło Szwabskie (ok. 1275 r., powstało w Augsburgu).
• Zwierciadło Frankońskie (ok. 1328 - 1338 r.).
PRAWO MIEJSKIE
Wilkierze - akty ustawodawcze (statuty) wydawane przez rady miejskie.
Ortyłe - wyroki sądowe wydawane przez miasta - matki dla miast - córek.
Weichbild Saski (Weichbild Magdeburski) - początek XIV w., spis obejmujący różne źródła miejskiego prawa magdeburskiego. Tłumaczony na języki: łaciński, czeski, polski (w XVI w. przez Pawła Szczerbicza).
Prawo miast włoskich, od XI w. - prawo statutowe. Statut - systematyczny zbiór prawa. Normy kolizyjne - zasady prawa międzymiastowego.
Spisy prawa lennego:
• Consuetudines Feudorum (zwyczaje lenne), zwane też libr i Feudorum (księgi lenne),
przełom XI i XII w., praca prywatna powstała w północnych Włoszech. Najlepsza redakcja tego zbioru - Vulga(a (XIII w.), dołączona do Corpus Iuris Civilis.
PÓŹNIEJSZE LOSY PRAWA ZWYCZAJOWEGO
Asvzv - ustawy królów angielskich.
2