14108

Semantyka - dział językoznawstwa, zajmujący się znaczeniem w języku, a także relacją formy znaku językowego do treści oznaczanej w ujęciu synchronicznym i diachronicznym. Semantyka bada ponadto relacje między znaczeniem podstawowym wyrazu, a jego znaczeniem w konkretnym wypowiedzeniu. Morfologia umożliwia utworzenie rożnych form danego słowa.

7.    Język francuski - z łaciny, posiada warianty; klasyczny i użytkowy;

vulgata, czyli le latin vulgaire miała ogromny wpływ na ewolucję z łaciny do francuskiego; duży wpływ greki, zapożyczenia - un emprunt, słowa greckie/łacińskie często w toponimii (miejsca) czy języku związanym z rolnictwem.

La langue - język jako system ogólnie; le langage - język środowiskowy, jako produkt społeczny, w celu komunikacji w danym czasie i miejscu. Zapisywany przy użyciu symboli. La parole - mowa; les paroles - słowa; le codę parle - versus - le codę ecrit Wpływ kolonializmu, podbojów, germanizacja.

Formation savante - słownictwo naukowe

Formation populaire - słownictwo popularne oba dają dublet leksykalny (un doubłet), który zawiera tę samą cząstkę początkową (un etymon) przekształconą tak, że oba dublety nie są do siebie podobne; np. une usine - une officine; fragile - frele; ecouter -ausculter; le noir - le negre.

8.    Morfem - Morfem to najmniejsza gnipa fonemów, która niesie ze sobą określone znaczenie, której nie można więc podzielić na mniejsze jednostki znaczeniowe.

Słowo - Słowo to elementarna część mowy. Jego pisanym odpowiednikiem jest wyraz. Za pomocą słów określamy wszelkie pojęcia rzeczywiste i abstrakcyjne. Wiele słów składa się na mowę. Budową słowa zajmuje się słowotwórstwo.

*

Leksem - abstrakcyjna jednostka systemu słownikowego danego języka, każdy typ słowoformy (im mot-forme), który posiada znaczenie i podobnie jak słowo może się składać z jednego morfemu/wielu morfemów. Zapisywany za pomocą wielkich liter. EAU na przykład.

Monem - najmniejsza jednostka znaczeniowa, która jest mówiona, niesie ze sobą znaczenie, zależy od formy dźwiękowej.

Morf - tekstowa reprezentacja morfemu. Najmniejsza dająca się wydzielić w tekście jednostka językowa, mająca znaczenie i reprezentowana przez nieprzerwany ciąg fonemów.

Morfonem - najmniejsza jednostka abstrakcyjna formy morfemu, reprezentowana w poszczególnych wariantach tego morfemu.

Gramem - morfem gramatyczny, najmniejsza jednostka języka pełniąca funkcję gramatyczną, czyli służąca tylko lub przede wszystkim do tego, by wskazywać relacje, zachodzące między elementami tekstu, lub modyfikować znaczenie tych elementów, np. końcówki fieksyjne, spójniki.

Lemma - une lemme = un type - forma podstawowa, występująca w słowniku; lemmatyzacja - zapisywanie słów w odpowiedniej formie.

Flektyw - element odmiennego leksemu, stanowiący wykładnik jego funkcji gramatycznych. Jest (wraz z tematem fleksyjnym) częścią formy fleksyjnej danego leksemu. Occurence (słowoformy odmienne, bardziej abstrakcyjnej jednostki - type) = instance (dana forma) - formy paradygmatu do zaoferowania w praktyce.

9.    Morfemy:

A - leksykalne (leksem - lexeme) - rdzenie obecne w każdym leksemie, pełnią funkcję referencyjną (odsyłają do świata poza językowego); morfem główny, morfem rdzenny, rdzeń, podstawowy, konieczny składnik wyrazu (wyjątkiem są tu tzw. wyrazy funkcyjne, takie jak spójniki, przyimki, niektóre partykuły i wykrzykniki). Pełni on funkcję reprezentatywną (nominatywną). Ten sam morfem leksykalny występuje we wszystkich formach fleksyjnych danego wyrazu słownikowego oraz w wyrazach pochodnych słowotwórczo. Morfem ten sprawia, że wszystkie one mają wspólny element znaczeniowy.