Semantyka (formalna) języków naturalnych
• zajmuje się znaczeniem wyrażeń języka naturalnego
• wykorzystuje metody formalne do budowy swoich teorii
Termin 'semantyka' odsyła do pojęcia znaczenia.
Pojęcie znaczenia odsyła do rozumienia — rozumieć to uchwycić znacznie.
Na czym polega rozumienie? System czy podmiot rozumie język, jeżeli potrafi wyciągać wnioski z tekstów.
Teoria znaczenia powinna wyjaśniać, kiedy jedno zdanie 'implikuje' inne zdanie.
W przykładach poniżej A 'implikuje' B.
• A: Irena jest inteligentna i pracowita.
• B: Irena jest inteligentna.
• A: Jan i Maria pobrali się i mieli dziecko.
• B: Jan i Maria pobrali się i potem mieli dziecko.
• A: W budynku zepsuła się winda.
• B: W budynku jest winda.
Trzy rodzaje implikacji (nieformalnie).
• A implikuje logicznie B (z A wynika B): jeżeli wygłaszamy i uznajemy za prawdziwe A, to B także musi zostać uznane za prawdę (inaczej: nie ma takich okoliczności, w których A jest prawdziwe a B - nie).
Powiedzieć, że A, a następnie zanegować B, daje sprzeczność.
• A implikuje konwersacyjnie B (B jest implikaturą): jeżeli wygłaszamy i uznajemy za prawdziwe A, to B także zostanie uznane (domyślnie) za prawdę, chyba że mówiący explicite zaneguje B.
Powiedzieć, że A, a następnie zanegować B, nie daje sprzeczności.
• A presuponuje B (B jest presupozycją): wygłoszenie A jest fortunne tylko w kontekście, w którym B jest już uznane za prawdę.
Jeżeli B nie jest prawdziwe, to A jest niefortunne albo pozbawione wartości logicznej.
Test diagnostyczny (dla implikatur): odwoływalność. Jeśli B można bez sprzeczności odwołać, to B jest implikaturą konwersacyjną.
• A: Jan i Maria pobrali się i mieli dziecko.
B: Jan i Maria pobrali się i potem mieli dziecko.
Jan i Maria pobrali się i mieli dziecko, faktycznie to najpierw mieli dziecko a potem się pobrali. V A implikuje konwersacyjnie B.
• A: Irena jest inteligentna i pracowita.
B: Irena jest inteligentna.
Irena jest inteligentna i pracowita, faktycznie to wcale nie jest inteligentna. #
A nie implikuje konwersacyjnie B.
Test diagnostyczny (dla presupozycji): projekcja.
Jeśli B jest implikowane nie tylko przez A, ale również przez POS(A), IF(A), NOT(A), ?(A), to mówimy, że B 'projektuje' spod operatorów możliwości, negacji, etc.
Jeśli B 'projektuje' w ten sposób, to A presuponuje B.