14400

Plan osady:

>    wały drewniano - ziemne kryły bloki mieszkalne, nieprzyjaciel nie wiedział co jest za nimi

>    do bramy prowadził drewniany most, dojazd po łuku - zastosowanie militarne, ponieważ po łuku wróg miał utrudnioną linię ostrzału

>    ulice (wewnętrzne ulice z drewnianych belek) były równoległe wewnątrz osady, oraz droga okrężna

>    pomiędzy ulicami znajdowały się domy ułożone w rzędach

Konstrukcja bram osady:

>    drewniano - ziemne, w środku konstrukcji ziemia

>    górne partie muru to wystające zęby dla łuczników, którzy strzelali przez otwory - funkcja militarna Domy w osadzie:

>    wyłącznie drewniane

>    taki sam plan domów - składał się z dwóch części:

•    pierwszego przedsionka

•    zasadniczej izby mieszkalnej, a w niej po prawej stronie było palenisko i po lewej sypialnie

>    boczne ściany chałup - konstrukcja sumikowo - łątkowa - pale pionowe a następnie stawiano szereg warstw belek, szczególne znaczenie miały pale na rogach domu

>    na dach kładziono łatwo dostępną trzcinę

>    bramy domów najczęściej z wikliny

c.    osady wędrowne - bez osadnictwa.

d.    VIII w. - (750 r. n.e. - 1050 r. n.e.) - zmiana sytuacji. Powstają organizacje plemienne - Wiślanie, Opolanie, Ślężanie, Lędzianie (Polanie) czy Goplanie. Plemiona te często rywalizowały ze sobą i tworzyły własne grody.

Grody:

>    wały drewniano-ziemne

>    przed wałem fosa służąca jako element obronny

>    palisada - ciąg pali ułożonych pod kątem by trudno było je przekroczyć, funkcja obronna

>    najpierw miały charakter siedzib lokalnych władców, książę otaczał się świtą (osada podgrodowa), która broniła władcę

>    osady podgrodowe się specjalizowały, grody przekształcały się z osad militarnych na osady mieszkalne, w tych grodach zamieszkiwali rzemieślnicy

Ułożenie osady podgrodowej w stosunku do osady głównej:

(rys)

a.    odosobnione

b.    połączone

c.    osada podgrodowa w środku osady centralnej

Formy ich ułożenia: