14573

może być bezpośrednio skuteczny w stosunkach między jednostkami. Traktat może również nakładać bezpośrednio obowiązki na jednostki. To jest niezwykle ważne, że traktat wiąże nie tylko państwa członkowskie, ale również jednostki i może na nie nakładać obowiązki Później Trybunał inne przepisy uznawał za bezpośrednio skuteczne, w szczególności te, które dotyczą swobody przepływów. Obowiązek zapewnienia swobodnego przepływu może być powoływany nie tylko w odniesieniu do państwa członkowskiego, ale również do jednostek.

Skutek rozporządzeń

Zgodnie z traktatem, one są stosowane bezpośrednio i stają się częścią porządków krajowych Trybunał Sprawiedliwości, określając skutek rozporządzeń, podkreśla to, że wydanie rozporządzenia oznacza wykonanie władzy legislacyjnej, która została przez państwa członkowskie przeniesiona Unię Europejską W momencie wy dama rozporządzenia, niezależnie od tego, czy mamy do czynienia z kompetencjami wyłącznymi czy dzielonymi, państwa członkowskie w tej dziedzinie tracą kompetencje i bacą zdolność do wydawania aktów prawnych obejmujących ten sam przedmiot, chyba że rozporządzenie je do tego wyraźnie upoważnia Trybunał Sprawiedliwości mówi, że konsekwencją tego jest niemożność państw członkowskich wydawania jakichkolwiek przepisów' prawnych, których przedmiotem byłaby zmiana znaczenia lub uzupełnianie przepisów rozporządzenia. Oznacza to, że państwa członkowskie muszą powstrzymać się od stanowienia prawa w zakresie objętym rozporządzeniem Dalej Trybunał mówi, że rozporządzenia muszą być ze swojej natury bezpośrednio stosowane w porządkach krajowych w ten sam sposób we wszystkich państwach członkowskich co powoduje, że państwa członkowskie nie mogą przyjmować jakichkolwiek nawet aktów wewnętrznych, nawet aktów skierowanych tylko i wyłącznie do organów danego państwa członkowskiego związanych ze stosowaniem rozporządzenia W szczególności nie wolno wydawać wiążących reguł interpretacyjnych na poziomie krajowym do rozporządzeń Trybunał mówi, że nawet jeśli w praktyce pojawiają się trudności w stosowaniu rozporządzenia przez organy konkretnego państwa członkowskiego, to państwa członkowskie nie mają żadnego uprawnienia, żeby dokonywać własnych interpretacji rozporządzeń, która miałaby mieć charakter wiążący dla icli organów Takie uprawnienie mają tylko i wyłącznie instytucje Unii Europejskiej. Z tego wynika, że państwa członkowskie są zobowiązane zapewnić rozporządzeniom pełną skuteczność w swoim prawie krajowym Mają usunąć wszystkie przepisy niezgodne z rozporządzeniami Nie w'olno im wprowadzać nowych przepisów i dokonywać jakichkolwiek zabiegów mających wpływ na stosowanie