15083

hamowania czynności komórek nerwowych centralnego systemu. Charakteryzuje się ona przytłumieniem.

Rozgrzewka

Mianem rozgrzewki nazywamy zespół ćwiczeń wykonywanych przed treningiem lub zawodami, które maja na celu przygotowanie organizmu do czekającego go wysiłku fizycznego oraz przyspieszenie procesów adaptacyjnych związanych z okresem „wciągania" ustroju do pracy.

Zadania rozgrzewki:

•    Przestroić czynności fizjologiczne z poziomu spoczynkowego na wysiłkowy (dotyczy mechanizmów zaopatrzenia tlenowego, termoregulacji, gospodarki surowcami energetycznymi i elektrolitami oraz funkcji gruczołów wewnętrznego wydzielania)

•    Przetorować drogi nerwowe

•    Przygotować aparat ruchowy do wykonywania pracy fizycznej (nawyków ruchowych) oraz zmniejszyć ryzyko uszkodzeń (kontuzji)

•    Modyfikować i regulować wpływ stanów przedstartowych

Fizjologiczne podłoże rozgrzewki fizycznej Właściwości rozgrzewki oraz jej składowe Rozgrzewka dzieli się na dwie części: ogólna i specjalną.

Pierwsza obejmuje ćwiczenia takie jak podskoki, ćwiczenia gimnastyczne, „przebieżki", drugą charakteryzują formy ruchu stanowiące podstawę techniki w danej konkurencji sportowej.

Intensywność rozgrzewki powinna wynosić około 40-60%V02max.

Czas trwania rozgrzewki powinien wynosić 15-30 minut i jest uzależniony od charakteru konkurencji sportowej. W przypadku konkurencji krótkotrwałych o dużej intensywności rozgrzewka powinna być krótsza i przebiegać w większym tempie. We współzawodnictwie trwającym dłużej pożądana jest rozgrzewka dłuższa i o mniejszej intensywności. Okres przerwy między zakończeniem ćwiczeń rozgrzewających a rozpoczęciem pracy fizycznej nie powinien przekraczać 2-4 minut w konkurencjach szybkościowych i 15 minut w dłużej trwających. Po 30 minutach efekty rozgrzewki całkowicie zanikają.

Deficyt tlenowy

jest to różnica między zapotrzebowaniem a dostarczeniem tlenu do org. Wykonującego pracę fizyczną. Stanowi ona zadłużenie tlenowe, które musi być spłacone częściowo podczas pracy (jeżeli jest to możliwe) lub bezpośrednio po jej zakończeniu (zwykle w nadmiarze).

Martwy punkt

w następnym okresie pracy mogą wystąpić reakcje zmniejszające zdolność do wysiłku. Przejawiają się one: trudnościami oddechowymi, zaobserwować można grymas na twarzy, a głowa wykonuje drgające lub pływające ruchy. Oddychanie staje się płytkie. Pojawia się uczucie ucisku w klatce piersiowej i wspominana duszność, która dominuje nad tymi objawami. Wzrasta prężność C02 w powietrzu pęcherzykowym. Tętno staje się nieregularne.