kooperacja, podkreśla się autonomię jednostki).
Max Weber (1864-1920) - przedstawiciel socjologii humanistycznej (socjologii rozumiejącej). W jego ujęciu rozumienie, to takie wyjaśnienie, które uwzględnia cele, motywy i dążenia jakie przyjmują jednostki i grupy społeczne w swoich działaniach. Czyli w takim ujęciu pełne wyjaśnienie musi uwzględniać kontekst świadomościowy i kulturowy działających podmiotów. Zostawił bardzo interesujące badania zjawiska biurokracji, i ciekawe rozważania na temat typów władzy. Jemu zawdzięczamy koncepcję typów idealnych w społeczeństwie. Jest to konstrukcja idealne opisująca realne zjawisko.
KL ASY CZNATEORIA ORGANIZACJI.
F.W. Taylor (1856-1915) - obserwując procesy pracy, ustalił pewne reguły, które powinny być przestrzegane aby otrzymać jak najlepszy produkt.
1. Daje się taką pracę aby zdolności i siły pracownika czyniły go przydatnym.
2. Pracownik musi wykonywać maksimum pracy bez przeciążenia organizmu.
3. Trzeba tak kształtować wynagrodzenie, aby pracownicy czuli potrzebę współzawodnictwa.
( przodownikowi pracy daje się 100 % więcej wynagrodzenia)
W ujęciu Taylorowskim, człowiek jest traktowany jako dodatek do maszyny. Podejście do człowieka w ramach homo oeconomicus.
Zasady kierowania w klasycznej teorii organizacji:
1. Wybór odpowiednich ludzi.
2. Ustalenie drobiazgowej technologii.
3. Stosowanie bodźców ekonomicznych.
4. Ścisła kontrola.
5. Wyodrębnienie wykonawstwa od przygotowania.
6. Daleko posunięta specjalizacja.
7. Występuje wysmukły kształt organizacyjnej struktury.
Ten system pracy występował mniej więcej do początku XX w.
SZKOŁA ELTONA MAYO (szkoła stosunków międzyludzkich)
Zaczęło się od eksperymentu w miejscowości Hawthome, gdzie sprawdzano jakie czynniki mają wpływ na wydajność pracy. Założono tam że temperatura, oświetlenie, wilgotność powietrza, przyczyniają się do wydajności pracy. Efekt - wynik działania osoby jest zmieniony przez świadomość osoby brania udziału w eksperymencie. Największy wpływ na wydajność pracy mają stosunki między ludźmi. Istotna jest zespołowość pracy, a także atmosfera serdeczności i koleżeńskości między ludźmi. Poczucie przynależności do zespołu pracowniczego, uczestnictwo w działaniu zespołu i uzyskiwanie rezultatów dla tego zespołu jest silniejszym czynnikiem motywacyjnym niż korzyści ekonomiczne i materialne.
Wniosek - Polepszenie wydajności i pewnych czynników ekonomicznych jest możliwe przez polepszenie stosunków międzyludzkich
Podstawowe punkty wynikające z relacji między pracownikami
1. Bodźce ekonomiczne nie są jedynymi bodźcami działającymi na pracowników
2. Ważne jest samopoczucie pracownika, związane ze stosunkiem do kolegów i przełożonych.