16678

powinna być skierowana na konkretne zachowania klienta. Na ile adekwatne są do sytuacji w jakiej klient się znajduje? Czy osiągają cel deklarowany przez klienta? Na ile zachowania klienta mogą zagrażać jemu samemu lub innym i w jaki sposób? Odpowiedzi na te pytania będą również cenne dla określenia stanu kryzysowej dezorganizacji, poziomu zagrożenia i konstruowania sensownej pomocy,

-    ocena permanentna, stały wysiłek interwenta dla monitorowania zmian w dynamicznym procesie wychodzenia z kryzysu, niezbędnego dla pozostawania w kontakcie z aktualnymi potrzebami i oczekiwaniami klienta,

-    ocena zasobów, jakie mogą być przez klienta wykorzystane w procesie przechodzenia przez i rozwiązywania kiyzysiL

Style działania w interwencji kryzysowej.

Gilliland i James /1993/ mówią o trzech stylach działania w interwencji kryzysowej: stylu dyrektywnym, współpracującym i niedyrektywnym. Ich dobór determinowany jest stanem klienta, a w szczególności poziomem jego mobilności - immobilności psychologicznej.W sytuacji znacznego nasilenia kryzysu, klient zazwyczaj jest immobilny, co oznacza, że nie jest w stanie adekwatnie spostrzegać rzeczywistości, wyciągać rozsądnych wniosków, podejmować trafnych decyzji i celowych, efektywnych działań wówczas podejściem "z wyboru" po stronie interwenta jest styl dyrektywny. Oznacza to, że pomagacz przejmuje czasowo kontrolę nad sytuacją, podejmuje decyzje również za klienta. Klient kryzysowy , znajdujący się w stanie znacznej nierównowagi, dezorientacji może wówczas znaleźć czasowe oparcie, w kimś kto jawi się jako osoba kompetentna w radzeniu sobie z trudnościami. Gdy poziom immobilności klienta nie jest duży, jednakże nie jest on jeszcze na tyle silny, by samodzielnie poradzić sobie sposobem działania interwenta powinien być styl współpracujący. Tutaj obie strony funkcjonują w roli równoprawnych partnerów w procesie. Rolą interwenta jest rola ułatwiającego, wspierającego doradcy. W tym stylu działania odpowiedzialność jest podzielona. Interwent odpowiada za kompetentne wypełnienie tego, co wynika z jego roli. Wówczas, gdy stan klienta można uznać za mobilny czyli gdy jest on w stanie adekwatnie kontaktować się z rzeczywistością, kontroluje emocje, może podejmować decyzje, działać celowo interwent działa niedyrektywnie. Oznacza to , że "zarządzanie" procesem i podstawowa odpowiedzialność ulokowane są po stronie klienta. Rolą interwenta jest rola doradcy, który pomaga w klaryfikacji niejasności, wskazuje nie zauważone przez klienta opcje, pomaga dopracowywać szczegóły.