Jeżeli uprawniony nie został powiadomiony o umowie sprzedaży albo otrzymał nieprawdziwe informacje albo umowa między zobowiązanym a osobą trzecią była bezwarunkowa to w zasadzie nie prowadzi to do nieważności umowy sprzedaży, ale zobowiązany może ponieść względem uprawnionego odpowiedzialność odszkodowawczą. T co przewiduje arL 599 § 1 jest to rozwiązanie słabo chroniące uprawnionego. Dotyczy to przypadków kiedy prawo pierwokupu wynika z czynności prawnej czyłi najczęściej z umowy.
Prawo pierwokupu wynikające z ustawy. Mamy tu art. 599 § 2 zgodnie z którym, gdy prawo pierwokupu przysługuje Skarbowi Państwa, jednostce samorządu terytorialnego, współwłaścicielowi lub dzierżawcy to sprzedaż dokonana bezwarunkowo jest nieważna np. ustawa o gospodarce nieruchomościami, ustawa o kształtowaniu ustroju rolnego.
Prawo pierwokupu występuje tylko przy sprzedaży a nie występuje w przypadku obdarowania. Przy pozornej darowiźnie ta umowa staje się nieważna (gdy prawo pierwokupu miała nnp gmina)
UMOWA POŻYCZKI
Skutkiem tej umowy jest przeniesienie własności na pożyczkobiorcę. Cechą umowy pożyczki jest to że przedmiot umowy pożyczki przechodzi na własność pożyczkobiorcy. Ale przedmiotem tej umowy może być rzecz oznaczona co do gatunku albo pieniędzy ( np. pożyczamy szklankę cukru to oddajemy szklankę cukru). Gdy pożyczamy żelazko sąsiadce to ona odda nam to samo żelazko - jest to umowa użyczenia.
Obowiązkiem pożyczkobiorcy jest przeniesienie odwrotne na pożyczkodawcę własności tej samej kwoty pieniędzy albo tej samej ilości rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości (arL720 § 1) Umowa ta wymaga formy pisemnej zwykłej dla celów dowodowych, gdy wartość tej pożyczki przekracza 500 zł. Termin zwrotu pożyczki może być i z reguły jest określony w umowie. Jeżeli nie jest - to mamy do czynienie z art.723 , stanowi on, że gdy nie umówiliśmy się co do terminu to mamy 6 tygodni od chwili wezwania pożyczkodawcy na zwrot tej pożyczki. Umowa ta w zasadzie nie jest odpłatna. W zamian za przeniesienie własności przedmiotu pożyczki pożyczkodawca nie otrzymuje nic poza zwrotem pożyczki. Umowa pożyczki nie przewiduje obowiązku odsetek od przedmiotu pożyczki, decyduje o tym treść umowy.
UMOWA PORĘCZENIA arL 876 - 887 - dotyczy zabezpieczenia wierzytelności.
Polega na tym, że poręczyciel zobowiązuje się wobec wierzyciela wykonać zobowiązanie na wypadek nie wykonania go przez dłużnika art....
Umowa ta jest zawierana między poręczycielem a wierzycielem a nie dłużnikiem.
Oświadczenie poręczyciela wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności. Co do zasady cała umowa ma formę pisemną art. 876 § 2
Jest to umowa akcesoiyjna, zobowiązanie poręczyciela jest akcesoiyjne do zobowiązania dłużnika Akcesoryjność oznacza związek zobowiązania poręczyciela z długiem głównym. Gdy okaże się, że dług główny nie istnieje np. z powodu nieważności umowy to istnieje poręczenie. Zobowiązanie poręczyciela wygasa także wówczas, gdy dłużnik spełni świadczenie ale również w razie zwolnienia dłużnika z długu przez wierzyciela. O akcesoryjności poręczyciela świadczy również to, że zgodnie z art. 879 § 1 o zakresie zobowiązania poręczyciela rozstrzyga zakres zobowiązania dłużnika. Dotyczy to np. odpowiedzialności poręczyciela za odsetki. § 2 tego art. wprowadza ochronę poręczyciela. Nie można przez czynność prawną dłużnika z wierzycielem już po udzieleniu poręczenia zwiększyć zobowiązania poręczyciela.
Można poręczyć za dług przyszły ale tyiko do wysokości z góry ustalonej sumy art. 878 § 1 Teoretycznie możliwe są dwa zasadnicze modele poręczenia