17372

Specyficzne cechy porozumiewania się:

-    rozmowa jest ciągiem czynności wymagających obecności przynajmniej dwóch osób,

-    zachowania w czasie rozmowy ukierunkowane są na powstanie czegoś (np. przekonanie, wywarcie wrażenia),

-    rezultat i przebieg rozmowy jest wypadkową intencji wszystkich rozmawiających,

-    uczestnicy wnoszą do niej swoje intencje, nawyki językowe, samopoczucie, etc,

-    każdy rozmawiający może zareagować w taki sam sposób jak jego partner. Ma więc możliwość przyjęcia wobec siebie postawy innego człowieka, wczuwania się w jego poglądy,

-    partnerzy przekazują sobie komunikaty zarówno za pomocą języka i znaków niewerbalnych

Blokady komunikacji

1.    Rozkazywać, zarządzać. ..weź się wreszcie do roboty”, „zrób to tak”.

2.    Ostrzegać, upominać, grozić, „dobrze się zastanów, zanim podejmiesz decyzje”, „to będzie Cię drogo kosztować.

3.    Moralizować. wygłaszać kazania. ..powinnaś się bardziej liczyć z jego wrażliwością.

4.    Radzić, dyktować rozwiązania, czynić propozycje, „najlepiej byłoby to przekazać”.

5.    Robić wyrzuty, pouczać. ..trzeba było ugryźć się w język”, „oczywiście nie pomyślałaś o tym”.

6.    Osądzać, krytykować, obwiniać. ,.tv zawsze zapominasz”, „to było bardzo lekkomyślne”.

7.    Chwalić, aprobować, „to ci się zawsze udaje”, „najlepsza kucharka w powiecie”.

8.    Ośmieszać, zawstydzać, zwymyślać. ..czv u ciebie można czuć się bezpiecznie”, „przypomnij sobie jak się wtedy skompromitowałeś”.

9.    Interpretować, analizować, „ty chyba mu zazdrościsz”, „zniechęciłaś się”.

10.    Uspokajać, pocieszać. ..przejdziesz jakoś przez to”, „rozumiem, że to dla ciebie wielka strata”.

11.    Wypytywać, badać, „kiedy to zauważyłaś po raz pierwszy?”, „kiedy mu to powiesz”.

12.    Bagatelizować, zabawiać, „co ci tak na tym zależy?”, „nie masz większych zmartwień?”.

2