19801

3. Teoria wzmocnienia

Analizuje, w jaki sposób skutki wcześniejszego działania wpływają na postawy i

zachowania w przyszłości (chodzi o doświadczenia).

Dla skonstruowania odpowiednich systemów motywowania należy przeprowadzić:

a)    analizę celów i zadań przedsiębiorstwa i określić mierniki ich realizacji

b)    analizę zasobów ludzi (dotyczy kwalifikacji, umiejętności, potrzeb i oczekiwań)

c)    porównanie zadań do wykonania i potrzeb ludzi i na tej podstawie musimy dobrać środki motywacji tak, aby:

-    zrealizować te zadania na pożądanym poziomie

-    zaspokoić potrzeby i oczekiwania pracowników

d)    realizacja zadań

e)    ocena ich wykonania

f)    nagrody (kary) wynikające z oceny

g)    pracownicy oceniają korzyści z pracy w porównaniu z założonymi

h)    satysfakcja lub niezadowolenie ze skonstruowanego lub poprawionego systemu motywacji

ZASADY MOTYWOWANIA

1.    Wielkość nagrody z tytułu pracy musi być proporcjonalna do wymagań i efektów pracy.

2.    Motywacja powinna dotyczyć konkretnego pracownika. Środki zastosowane w odniesieniu do pracowników będą zróżnicowane.

3.    Motywacja powinna mieć charakter pozytywny, tzn. nagradzanie najlepszych lub lepszych od przeciętnych rezultatów. Przeciwieństwem jest zagrożenie.

4.    Różna częstotliwość i wysokość nagrody.

5.    Motywowanie powinno być kompleksowe (ogólne) i systemowe (różne środki, narzędzia).

6.    Należy przestrzegać niewielkiej odległości czasowej między nagrodą (karą).

7.    Aktualizacja systemu narzędzi, który kształtuje postawy.

8.    Należy zapewnić pracownikom możliwość wyboru nagrody przedstawiając zestaw nagród (kafeteryjny system nagradzania).

NARZĘDZIA MOTYWOWANIA

I PODZIAŁ

1.    Środki przymusu - oparte na zagrożeniu za niewykonanie zadania. Kierownicy, którzy je stosują nie muszą posiadać specjalnej wiedzy. Jest to podporządkowanie motywowanego interesom motywacji. Mają najczęściej charakter prac administracyjnych i są to:

-    nakazy i zakazy

-    polecenia służbowe

-    zalecenia: nie są obowiązkowe

Środki przymusu oceniane są jako nieefektywny sposób motywowania; stosowane e ściśle określonych sytuacjach. Łatwe w stosowaniu, ale kosztowne (środki na kontrolę).

2.    Środki zachęty - oferują nagrodę za oczekiwane przez kierownika zachowania lub pozwalają uniknąć kary. Metoda ta ma rozbudzić zainteresowanie pracownika pracą. Dzielą się na:

-    środki wzmacniania: najczęściej stosowane; mają na celu uczyć pracownika określonych zachowań bądź ma wywołać zainteresowanie określonym zachowaniem

-    środki pobudzenia systemowego: stosuje się je, by wyrobić poczucie dumy z przynależności do systemu

-    środki doraźnego pobudzania: stosuje się w celu zachęcenia pracownika do jednoznacznego zachowania, wykonania zadań bez konieczności powtarzania tych działań