Analiza struktury i kosztu kapitału
swoją działalność w Polsce na początku lat 90. dwudziestego stulecia w związku z emisją papierów komercyjnych przez spółki notowane na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. Obecnie czynią to także przedsiębiorstwa nie notowane na giełdzie, np. Dolna Odra. Na polskim rynku funkcjonuje kilka rodzajów papierów komercyjnych, a mianowicie: komercyjne weksle inwestycyjno-terminowe (w skrócie KWIT), bony komercyjne, weksle inwestycyjno-lcomercyjne itd. Ta forma pozyskania kapitału ma wiele zalet. Emisja papierów komercyjnych jest nie tylko źródłem pozyskania kapitału, ale też umożliwia zaistnienie emitenta na rynku finansowym, co zwiększa jego wiarygodność i ułatwia ewentualne wprowadzenie akcji na giełdę.
Jak wykazuje praktyka, koszt pozyskania kapitału w tej formie jest niższy niż w wypadku kredytu. Procedura jest też znacznie prostsza, tym samym możliwe jest szybkie pozyskanie dużych kwot kapitału, w terminach dostosowanych do potrzeb emitenta. Do wad można zaliczyć natomiast to, że emisja komercyjnych papierów dłużnych dostępna jest dla podmiotów dużych, ściśle zostaje określony termin spłaty i konieczność ujawnienia danych finansowych szerszemu gronu inwestorów.109
Do innych form finansowania, nie zawsze widocznych w bilansie, należy leasing, faktoring, forfaiting, franchising czy też sekurytyzacja.
Leasing w krajach wysoko rozwiniętych jest powszechnie stosowaną formą obrotu gospodarczego oraz metodą finansowania inwestycji. Najogólniej, istota leasingu sprowadza się do oddania przez leasingo-dawcę w odpłatne użytkowanie rzeczy lub praw majątkowych w zamian za zapłatę przez leasingobiorcę ustalonej opłaty, przy zastrzeżeniu możliwości zakupu tych rzeczy lub praw po upływie czasu trwania leasingu. Do podstawowych typów leasingu zalicza się leasing:
- operacyjny (maszyny i urządzenia, środki transportu),
- finansowy (przedsiębiorstwa, linie technologiczne, nieruchomości),
- zwrotny (głównie własne nieruchomości i środki trwałe o znacznej wartości).
Leasing operacyjny jest w swojej konstrukcji zbliżony do umowy najmu lub dzierżawy. Przedmiot leasingu jest przekazywany na krótki okres leasingobiorcy, a po zakończeniu umowy wraca on do leasingo-dawcy. „Finansujący” ponosi pełne ryzyko, koszty utrzymania, napraw
10,1 A. Adamska, M. Nowak, Krótkoterminowe decyzje finansowe i inwestycyjne - poradnik, „Monitor Rachunkowości i Finansów”, Zeszyt Specjalny 2001 nr 3, s. 31.
301