AnalizaFinansowaTeoriaPrakty09

Analiza struktury i kosztu kapitału

1958 rokiem i rozwijane po tej dacie."⁶ Wśród nowoczesnych teorii wymienia się teorie struktury kapitału F. Modigłianiego i M. Millera oraz m.in. teorie struktury kapitału uwzględniającą koszty bankructwa, koszty agencji, kolejności źródeł finansowania.

Przy określaniu docelowej struktury kapitału wykorzystuje się wiele narzędzi. Należy do nich m.in. analiza relacji zysk operacyjny - zysk netto na jedną akcję (EBIT-EPS), która umożliwia wybór struktury kapitału maksymalizującej zysk netto przypadający na jedną akcję (EPS) w danym szeregu zysku operacyjnego (EBIT) oraz wielokryterialna analiza wskaźnikowa. Ponieważ wielu autorów uważa, że najważniejszą rolę w kształtowaniu struktury kapitałowej odgrywa pojemność zadłużeniowa firmy, stąd też przy jej ustalaniu można wykorzystać modele umożliwiające określenie (docelowej) pojemności zadłużeniowej firmy. J.V. Rizzi zaproponował sześć modeli umożliwiających określenie pojemności zadłużeniowej firmy, a mianowicie:"⁷

1)    Analiza porównawcza wskaźników zadłużenia w danej branży. Poziom zadłużenia firmy można określić, przyjmując za podstawę wielkości branżowe. Firmy należące do tej samej branży narażone są na takie samo ryzyko operacyjne i uzyskują podobne ulgi podatkowe.

2)    Docelowe rangowanie obligacji, polegające na zastosowaniu zasady behawioralnej, opierającej wybór struktury kapitału na strukturach kapitału firm porównywalnych, których zadłużenie posiada pożądaną rangę. Gradacja obligacji służy ocenie wiarygodności emitenta i dotyczy jedynie prawdopodobieństwa zaistnienia niewypłacalności przedsiębiorstwa. Agencje rangujące, tj. Moody’s czy Standard & Poor’s przypisują obligacjom jedną z klas, a mianowicie w pierwszym przypadku Aaa, Aa, A, Baa, Ba, B, Caa, Ca i C, w drugim odpowiednio AAA, AA, A, BBB, BB, B, CCC, CC, C, D. Przy klasyfikacji obligacji agencja Standard & Poor’s uwzględnia takie kryteria, jak: stopień ryzyka operacyjnego produkcji podstawowej przedsiębiorstwa, pozycja rynkowa przedsiębiorstwa w danej branży, marża uzyskiwana przez firmę i inne mierniki rentowności, jakość kierownictwa firmy, konserwatyzm w zakresie polityki dotyczącej rachunkowości, wskaźnik pokrycia kosztów stałych, dźwignia finansowa w relacji do wartości likwidacyjnej aktywów firmy, adekwatność nadwyżki pieniężnej (cash flow) dla obsługi przyszłych obciążeń z tytułu długu oraz perspektywiczna elastyczność finanso-

M. Jerzemowska: op.cil., s. 57-60, E.F. Brigham: op.cil., s. 197-202.

¹¹⁷ M. Jerzemowska: op.cit., s. 139-140.