• aktywizacja węzłów w sieci skojarzeń następuje za sprawą bodźców pochodzących z otoczenia lub bodźców wewnętrznych np. własne myśli - aktywizacja może być często automatyczna
• proces aktywizacji sieci skojarzeniowej jest bierny i niekoniecznie musi być świadomy
• człowiek jest w stanie kontrolować przetwarzanie informacji stereotypowej
Devine ludzie wykazujący niewiele uprzedzeń często kontrolują się, aby stereotypy nie wpływały na ich zachowanie
• przetwarzanie informacji rozpoczyna się od aktywizacji węzła dla cechy definiującej, po czym następuje rozszerzanie pobudzenia na węzeł grupowy i dana osoba zostaje zidentyfikowana jako członek danej grupy
• siła wiązania pomiędzy węzłami zależy od tego, jak często jest ono aktywizowane (często używane stereotypy są trwalsze)
• istnieje hierarchiczna struktura cech w stereotypie: najwyższe poziomy zajmują ogólne, abstrakcyjne określenia (dobry, zły), a najniższym znajdują się przymiotniki o bardziej zawężonym znaczeniu (miłosierny, hojny)
Zmienianie stereotypów:
• stereotyp można zmienić modyfikując elementy stereotypowej sieci skojarzeniowej
• budowanie korzystniejszych stereotypów -> wzmacnianie lub tworzenie połączeń między węzłem odpowiadającym danej grupie a węzłami reprezentującymi pozytywne cechy (potęgowane przez pozytywny nastrój towarzyszący interakcjom)
Dodanie pozytywnej cechy drogą bezpośredniego doświadczenia wymaga spełnienia trzech warunków:
a) związane z cechą zachowanie winno zostać zakodowane (szczególnie udaje się to z zachowaniami wyrazistymi)
b) dla zachowania musi być dokonana atrybucja wewnętrzna
c) dana cecha musi być powiązana z węzłem grupowym ( poprzez automatyczną kategoryzację lub dzięki świadomemu przetwarzaniu informacji)
• redukcja wpływu niekorzystnego stereotypu osłabianie połączeń między węzłem grupowym a cechami negatywnymi (konieczna atrybucja wewnętrzna); redukcja sprawdza się wyjątkowo jeżeli osoby angażujące się w zachowania sprzeczne ze stereotypem, są pod innymi względami typowymi przedstawicielami grupy. Poza tym zachowania sprzeczne powinny pojawiać się u wielu przedstawicieli danej grupy obcej następuje uogólnienie.
• tworzenie podtypów dla danej kategorii społecznej (prezentowanie informacji sprzecznej z aktualnym stereotypem danej grupy społecznej i odnoszącej się do stosunkowo małej liczby jej przedstawicieli). Subtypizacja jest szczególnie prawdopodobna, jeśli sprzeczne ze stereotypem zachowania przedstawicieli nielubianej grupy są wyjątkowo pozytywne.
2