19930

o znaczące postacie są znane tak wielu ludziom więc pełnią rolę „społecznego kleju", który pozwala ludziom z różnych obszarów społecznych rozmawiać ze sobą, podzielać uczucia i podtrzymywać nieformalne relacje -> wspólny układ odniesienia (Heimel)

•    innowacje elektroniczne i rozprzestrzenianie się związków międzyludzkich - powstanie komputerów, drukarek, poczty elektronicznej itd -> wzrost społecznych powiązań

Proces społecznego nasycenia:

•    dawniej relacje między ludzkie były ograniczone do przestrzeni, którą mogliśmy pokonać pieszo

•    obecnie życie współczesnego człowieka stało się wzburzonym morzem relacji społecznych

•    dzięki zaawansowanej technologii naszego wieku stale zwiększa się liczba i zróżnicowanie relacji, w których uczestniczymy, rośnie potencjalna częstotliwość kontaktów nasila się również ich intensywność i trwałość

Multiplikacja związków z innymi:

•    zwiększyła się liczba kontaktów z innymi ludźmi (każdego dnia spotykamy bardzo wielu ludzi)

•    nasze myśli i uczucia zajmuje nie tylko najbliższa nam społeczność, lecz nieustanie zmieniająca się galeria postaci z całego świata

•    zachowanie przeszłości - w dzisiejszym świecie ani czas ani odległość nie stanowią już poważnego zagrożenia dla naszych związków

•    nieustannie powiększa się krąg istotnych dla nas osób

•    akceleracja przyszłości - tempo nawiązywania i zacieśniania relacji zostało przyspieszone, zniesiona odległość geograficzna, przy pomocy nowych technologii może być ze sobą w nieustannym kontakcie - liczba nawiązywanych i podtrzymywanych przyjaźni rośnie jak nigdy wcześniej

Kształtowanie form życia społecznego:

•    nowe wzory związków międzyludzkich

•    we wspólnocie związków bezpośrednich jednostka uczestniczyła w ograniczonej liczbie związków

•    obecnie każda kolejna nowa rozmowa telefoniczna może zapoczątkować jakąś nową znajomość

•    zmiana w relacjach między dziećmi i rodzicami (dzieci w przeciwieństwie do dawnych czasów mają dostęp do informacji o życiu dorosłych i do spraw dotyczących dorosłych) -> dziecko nie wchodzi w interakcje z wyidealizowanym dorosłym lecz z dorosłym pełnym wahań i skomplikowanym życiu osobistym, dorosły natomiast nie ma do czynienia z naiwnym dzieckiem lecz z wnikliwym obserwatorem, w coraz mniejszym stopniu żywiącym respekt dla starszych

•    związki elektroniczne - odcinanie od fizycznych cech rozmówcy -> tworzenie wyimaginowanego innego

•    zacierają się granice między pracownikami o różnych pozycjach (komunikacja elektroniczna sprzyja mniejszemu skrępowaniu)