Filozofia Karteziusza jest przejściem od scholastyki do oświecenia. Uznaje on za naukę jedynie matematykę, matematyzuje naturę i uznaje tylko rozumowe myślenie za źródło poznania.
Poszukiwał metody, która miała być ułatwieniem w zdobywaniu wiedzy. Wyróżniał dwie niezawodne miary wiedzy: jasność i wyrazistość.
Argumenty, którymi się posługiwał:
• Złudzenie zmysłów
• Brak wyraźnej granicy między jawą a snem
• W błąd wprowadza nas istota potężniejsza od nas
Karteziusz twierdzi, że istnienie Boga może być tak pewne jak istnienie jaźni. Bóg jest istotą doskonałą. Skutek nie może być doskonalszy od przyczyny. Prawdy o świecie należy szukać w człowieku. Dusza istnieje niezależnie od ciała. Duszę posiada tylko istota świadoma. Właściwości Boga to nieskończoność. Właściwością ciała jest rozciągliwość. Ruch materii jest spowodowany działaniem Boga. Dualizm duszy i ciała. Dusza i ciało oddziałowują na siebie.
Do poznania rzeczywistości niezbędny jest rozum.
Dusza wywodzi afekty z siebie samej. Afekty wywołane są przez przedmioty zewnętrzne..