samym ciśnieniem, w równych objętościach różnych gazów znajduje się taka sama liczba cząsteczek.
Liczba Avogadra - Na = 6.02 x 10(23) mol (-1) Struktura elektronowa atomów I postulat Bohra:
Elektrony w atomach znajdują się na dozwolonych (stacjonarnych) orbitach, na których ich eneigia jest stała i ściśle określona. Poszczególne oibity stacjonarne muszą spełniać warunek:
M*v*r=n*h/2pi gdzie: h = 6.626-10-34 [J-s] - stała Plancka m - masa elektronu v - prędkość elektronu r- promień dozwolonej orbity m-v-r - moment pędu elektronu na danej orbicie U postulat Bohra
-W atomie możliwe jest przejście elektronów nuędzy orbitami stacjonarnym o różnej energii; wiąże się ono z enusją bądź absorpcją kwantu (porcji) energii.
-Pizejściu elektronu z orbity o energii niższej (El) do orbity o energii wyższej (E2) towarzyszy absorpcja kwantu o eneigii równej różnicy obu tych orbit.
E2 - El = h-U gdzie: h- - kwant absorbowanej energii -Pizejściu elektronu z orbity o energii wyższej (El) do orbity o energii niższej (E2) towaizyszy emisja kwantu o eneigii równej różnicy obu tych orbit.
El - E2 = h-U gdzie: h- - kwant emitowanej energi Hipoteza de Broglie’a
-Z liipotezy de Broglie a wynika korpuskulamo-falowy dualizm materii - zakłada ona. że cząstki elementarne można traktować zarówno jako cząstkę materii i jak falę. -Prawo Boyle a mówi iloczyn ciśiueiua i objętości w stałej temperaturze jest stały pV = const. gdy T=const Zasada nieoznaczoności Heisenberga:
-Nie istnieje możliwość jednoczesnego i dokładnego określenia położenia oraz pędu elektronu w atomie. Im dokładniejszy byłby pomiar położenia elektronu, tym mniej dokładny byłby pomiar pędu; i odwTołnie. -Właściwości funkcji porządnych - skończone (nie mają wartości +8, -8). ciągłe (przyjmują wartość od miejsca do miejsca), jednoznaczne (danemu stanowi elektronowemu w atomie przypisujemy jedną wartość) Liczby kwantowe:
• n - główna liczba kwantowa
Od głównej liczby kwantowej zależy eneigia elektronu. Może przyjmować wartości od 1 do +8 (w praktyce od 1 do 7). Wyznacza powłoki elektronowe (K, L, M, N, O,
P. Q).
• I - poboczna (orbitalna) liczba kwantowa Od pobocznej liczby kwantowej zależy orbitalny moment pędu elektronu. Może przyjmować wartości od 0 do (n-1). Wyznacza podpowłoki elektronowe (s. p. d.
f, g, h).
• ml - magnetyczna orbitalna liczba kwantowa Od magnetycznej orbitalnej liczby kwantowej zależy rzut orbitalnego momentu pędu elektronu na linię sił