ją przy okazji sprawy Saksonii i po raz pierwszy uŚyi jako argumentu, Śeby Wettinowie pozostali na tamtejszym tronie.
Według francuskiego ministra prawa monarchów do tronu stanowią jedyny, naturalny i stały punkt odniesienia,
organizujący porządek w ewnętrzny i międzynarodowy. Nie nioSna pozbawić dynastii jej prawa do tronu. niczalcSnic od
wszystkiego. Oczywiście najwaSniejszymi beneficjentami stosowania tej zasady mieli być restytuowani Burbonowie.
- zasada równowagi sil - owoc wysiłków dyplomacji brytyjskiej na czele z lordem Castlereagh. On takSe wymyślił ogólną
zasadę po to. by oprzeć się na niej w konkretnych dyskusjach. Z jednej strony uwaSal za konieczne ograniczenie wpływów
Rosji (czyli nie moŚna było się zgodzić na wszystkie jej postulaty terytorialne) tak, aby wpływy Rosji były co najwySej równe
wpływom WB na kontynencie. Podobnie widział sytuację w księstwach niemieckich - trzeba doprowadzić do równowagi Austrii i Prus.
_ sojusze i koalicje dyplomatyczne kongresu
3
Kongres Wiedeński bazował w duSej mierze na spotkaniach polityczno-towarzyskich. Pod tym względem błyszczał
Aleksander I Przemawiały za nim nie tylko atrakcyjność towarzyska, ale równieŚ zdecydowanie największa liczebnie armia
w Europie (800 tysięcy Śolnierzy). Cale jego otoczenie stanowili cudzoziemcy.
Za pozostałych kluczowych graczy naleSy uznać Metternicha, Castlereagh'a i Talleyranda.
Rosja chciała na Kongresie uzyskać cale Księstwo Warszawskie i utworzyć tam kontrolowane przez siebie Królestwo
Polskie. Było to jednak sprzeczne z dąSeniami Prus. chcących odzyskać wszystko, co zabrał im Napoleon, w tym większość
Księstwa Warszawskiego RówmieŚ Austria i WB nie były zachwycone dąSeniami Rosji, bo tak znaczne rozciągnięcie jej
panowrama oznaczało dominację Moskwy w Europie i zachwianie równowagi między mocarstwami. Prusy były generalnie sojusznikiem Rosji, dlatego car zaproponował im. jako rekompensatę za ziemie w Polsce, cala
Saksonię To scementowalo sojusz obu państw , ale jeszcze bardziej w zmocniło ich antagonizm wobec Austrii i Wielkiej
Brytanii. Dla Austrii przejęcie całej Saksonii przez Prusy byłoby katastrofalne. RównieŚ WB pragnęła zachowania
równowagi między obydwoma mocarstwami niemieckimi.
Ukształtowały się dwa sojusze: PRU-RUS oraz AUT-GBR. Francja w sprawie Saksonii popierała stanów isko Austrii i
WB. poniewaŚ uznawała nadmierne wzmocnienie Pnis za niekorzystne dla siebie. Mettemich i Castlereagh próbowali wbić
klin między Prusy a Rosję. Przypominali. Se Rosja w aŚ trzech podpisanych przez siebie porozumieniach (Kalisz,
Reichenbach, Cieplice) zobowiązała się do podziału Ks. Warszawskiego.
12 X 1814 rząd Wielkiej Bry tanii skierował do cara specjalne memorandum w tej sprawie.
Austria sprzeciwiała się pomysłom Rosji w sprawie Ks. Warszawskiego z dwóch powodów. Po pierwsze, liczy ła, Śe zdoła
odzyskać swoją część ziem polskich (te ziemie, które straciła w 1809). Po drugie. Metternich bał się, Śe Aleksander nada
Polakom zbyt duŚe swobody i, co gorsza, potwierdzi je w konstytucji przyszłego Królestwa Polskiego. To mogło zaś
spowodować wysuwanie podobnych Śądań przez Polaków' Śyjących pod panowaniem Austrii.