Po raz pierwszy rola dźwięku przy ocenach jakości żywności była badana przez Drakę (1963), który wykazał, że dźwięki wytwarzane przez kruszenie wielu środków Spożywczych różniły się pod względem amplitudy, częstotliwości oraz cech czasowych.
Autor zasugerował, że dźwięki żucia oraz związane z nimi wibracje mogą być wykorzystane jako uzupełnienie innych metod oceny sensorycznej i mechanicznych właściwości żywności.