23103

Wartość użytkowa -> zdolność do zaspokojenia potrzeb, odczuwana, subiektywna Wartość wymienna -> cena

Renta konsumenta -> nadwyżka wartości użytkowej nad wymienną

Rynek oferenta i rynek nabywcy:

OFERENT	NABYWCA
Popyt > podaż	Popyt < podaż
Gospodarka niedoboru	Gospodarka nadmiaru
Ssanie rynkowe ( każda oferta wessana)	Ciśnienie rynkowe
Dominuje monopolizacja	Dominuje konkurencja
Przedmiotowe traktowanie nabywców	Podmiotowe traktowanie nabywców
Wąski zakres działania rynku (reglamentacja)	Szeroki zakres rynku
Brak konieczności działań marketingowych	Konieczność działań marketingowych

Stan idealny: podaż = popyt

Wpływ struktury podmiotowej rynku na stosowanie marketingu

oferentów	1. nabywców			Konsekwencje dla podejmowania działań marketingowych
	wielu	kilku	jeden
Wielu	Pełna konkurencja	Oligopol klienta (oligopson)	Monopson	+	++	+++
Kilku	Oligopol oferenta	Oligopol symetryczny	Ograniczony monopson	-	+	++
jeden	Monopol oferenta	Ograniczony monopol oferenta	Monopol symetryczny

Podział instytucji finansowych (stosowany w podejściu czynnościowym prawa bankowego, polegający na określeniu listy koncesjonowanych usług bankowych):

1)    BANKI - przyjmujące lokaty finansowe od podmiotów posiadających nadwyżki kapitału oraz pożyczające zgromadzone fundusze tym, którzy ich potrzebują (nadzór, prawo, organizacja systemu bankowego)

2)    PARABANKI- pozostałe instytucje finansowe oferujące usługi charakterystyczne dla banków (np. fundusze inwestycyjne, emerytalne, TU, SKOKI, domy maklerskie [nadzór, prawo, organizacje w sektorze))

3)    INSTYTUGE NIEBANKOWE- nie należące bezpośrednio do instytucji finansowych lecz ułatwiające lub umożliwiające ich świadczenia (agencje, sieci handlowe, sieci dystrybucyjne, firmy doradcze, firmy audytorskie, firmy faktoringowe, emitenci obligacji, emitenci kart płatniczych, kasy zapomogowe, poczta, agencje obrotu nieruchomościami, usługi teleinformatyczne i medialne itp.)