przyszłych dochodów dokonywane jest w cenach i jeśli inflacja jest silna to inwestor nie wie jakie ceny przyjąć w tym rachunku (czy ceny przyszłe, za 0.5 lub 1 rok) i dlatego woli on poczekać aż ceny sie ustabilizują Decyzje inwestycyjne podejmowane w warunkach silnej inflacji są decyzjami podejmowanymi w dużej niepewności, a to powoduje odkładanie podia decyzji i osłabienie inwestycji.
Podsumowując w powszechnej opinii ekonomicznej silne procesy inflacyjne wywołują szereg niekorzystnych skutkowi wskazane jest ich ograniczenie.
Polityka antyinflacyjna - sposoby obniżania inflacji
Charakter polityki antyinflacyjnej zależy przede wszystkim od poglądu w kwestii przyczyn inflacji.
Wyróżniamy trzy podstawowe teorie inflacji:
1 MONETARYSTYCZNA
Nawiązuje do dawnej ilościową teorii pieniądza, a jej przedstawicielem jest Friedman. W tej teoni przyczyną inflacji jest nadmierny wzrost ilości pieniądza w obiegu, czyli zbyt duży w porównaniu z rozmiarami produkcji i ilością transakcji towarowych.
M * Vm = P * Y
Teoria monet ary styczna zakłada, że ilość pieniądza (podaż pieniądza) w obiegu jest kontrolowana przez bank centralny. Przyjmując takie założenie zakłada się w istocie, że przyczyną procesów inflacyjnych jest błędna polityka inflacyjna banku centralnego, czyli że dopuszcza on do nadmiernego wzrostu podaży pieniądza Podaż pieniądza w istotny sposób determinuje poziom cen. Gdy podaż pieniądza wzrasta w sposób nadmierny, to konsekwencją jest wzrost cen towarów
Na gruncie tej teoni zakłada się neutralność pieniądza Pieniądz jest neutralny w tym sensie, że zmiany podaży pieniądza nie mają wpływu na zmianę wartości realnych, ale mają wpływ na ceny.
Zgodnie z tą teorią polityka inflacyjna powinna polegać na ograniczaniu podaży pieniądza w gospodarce, co powinno być domeną działania banku centralnego poprzez restrykcyjną politykę pieniężną.
2. POPYTOWA
Teoria nawiązują ca do teorii Keynesa. Według tej teorii przyczyną procesów inflacyjnych jest wzrost popytu na towary w pewnych, szczególnych warunkach, czyli dla pełnego wykorzystania zdolności produkcyjnych w gospodarce
Elastyczność produkcji względem popytu można mierzyć stopniem reakcji produkcji na daną zmianę popytu. W tej teorii elastyczność ta jest wysoka przy niepełnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych, a niska (bliska 0) przy pełnym wykorzystaniu zdolności produkcyjnych
Mferost popytu nie pociąga za sobą wzrostu produkcji i pojawia się luka inflacyjna. Aby zlikwidować lukę produkcja powinna wzrosnąć do Ye. ale mamy już wykorzystane wszystkie czynniki produkqi i dlatego też muszą wzrosnąć ceny (opis do poniższego rysunku).
Yp - produkcja przy pełnym zatrudnieniu