2351

2

I.    Działalność administracji ukierunkowana jest na interes publiczny- w skali kraju jak tez w zasadniczej jednostce podziału terytorialnego kraju.

II.    Administracja rządową działa w imieniu państwa i na rachunek państwa, administracja samorządowa w imieniu jednostki samorządowej i na jej rachunek.

III.    Administracja    wykonując    ustawy, przejawia aktywność,

inicjatywę, generalne normy przekształca w rzecztwistość przy tym podejmuje tez działania wynikające z ogólnie przypisanych jej uprawnień i zadań.

IV.    Administracja publiczna jest związana przepisami prawa, w tym i prawem przez siebie stanowionym.

V.    Działalność administracji publicznej poddana jest kontroli, co różni ją od sądów.

VI.    Administracja w ramach swoich kompetencji działa zarówno z własnej inicjatywy, jak też zainteresowanych podmiotów.

VII. Administracja    w swojej    działalności rozstrzyga sprawy

jednostkowe, co odróżnia ją od ustawodawstwa.

VIII.    Administracja publiczna będąc wyposażona we władztwo, może stosować (sama bez ingerencji sądów) środki przymusu dla przeprowadzenia swoich zarządzeń.

IX.    Akty administracyjne korzystają z domniemania ważności.

Nauka administracji stanowi naukę społeczną, opierająca się na metodach empirycznych, której przedmiotem jest wiedza o istniejącym w danym ustroju administracji publicznej.

Nauka społeczna gdyż przedmiotem zainteresowania są określone przejawy kultury ludzkiej

Metody empiryczne - oznacza, że twierdzenia wypowiadane na jej gruncie są wówczas tylko prawdziwe, gdy znajdą potwierdzenie na określonym wycinku rzeczywistości

Przedmiotem zainteresowania są, więc problemy wpływu ustroju państwa na kształt administracji, sprawy środowiska, w którym działa administracja i wzajemnego uwarunkowania tych czynników.