W praktyce to nasze prawo do prywatności ulega ograniczeniu ze względu na interes publiczny lub usprawiedliwiony interes innych osób.
Ograniczenia te reguluje ustawa o ochronie danych osobowych z dnia 29 sierpnia 1997 r. Dz. U. z 2002 nr 101, poz.926 z póź. zm.
Ustawa wyraźnie mówi, kiedy możliwe jest przetwarzanie danych (art.l ust.2).
Przetwarzanie danych może mieć miejsce ze względu na :
- dobro publiczne,
- dobro osoby, której dane dotyczę,
- dobro osoby trzeciej.
Ustawę stosuje się do przetwarzania danych osobowych w:
1) w kartotekach, skorowidzach, księgach, wykazach i w innych zbiorach ewidencyjnych,
2) w systemach informatycznych (art.2 ust.2).
Ustawa ma zastosowanie do:
- organów państwowych,
- organów samorządu terytorialnego
- państwowych i komunalnych jednostek organizacyjnych.
- podmiotów niepublicznych realizujących zadania publiczne,
- osób fizycznych i osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niebędących osobami prawnymi, jeżeli
przetwarzają dane osobowe w związku z działalnością zarobkową, zawodową lub dla realizacji celów statutowych
1) które mają siedzibę albo miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, albo w państwie trzecim, o ile 2) przetwarzają dane osobowe przy wykorzystaniu środków technicznych znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Ustawy nie stosuje się do:
- osób fizycznych, które przetwarzają dane wyłącznie w celach osobistych lub domowych,
- podmiotów mających siedzibę lub miejsce zamieszkania w państwie trzecim, wykorzystujących środki techniczne znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej wyłącznie do przekazywania danych.
- prasowej działalności dziennikarskiej
- działalności literackiej lub artystycznej
• jeżeli umowa międzynarodowa stanowi inaczej, a stroną jest RP.
4. Podstawowe pojęcia.