24184

2. Kształt artystyczny Balladyny w oczach poety List dedykacyjny do Zygmunta Krasińskiego

- zapowiada poznawczy sceptycyzm i artystyczną oraz historiozoficzną „niekształtność” dramatu

■ dysharmonia świata (sprzeczność między intencją a wynikami czynu)

■ alogiczność wydarzeń (przypadek jako zasada łącząca przyczynę i skutek)

■ lekceważenie historycznej prawdy w konstrukcji przestrzeni scenicznej i czasu akcji

***

■ odsłonięcie konstruktywnej idei Inne wypowiedzi poety

- nawiązuje do Ariosta, Szekspira, starej ballady i folkloru

3. Współcześni o Balladynie Dwa kierunki interpretacji dramatu

- groteskowy kształt dramatu (St Ropelewski)

■ zamiast zgłębić realia historyczne, Słowacki zaludnił dawne czasy fantazjami

■ nie wyjaśnia on wcale starożytnych dziejów Polski

■ dramat to żart, igraszka, zabawka fantazji autora

- utwór zaangażowany ideowo, chcący wyjaśnić historyczne dzieje i tragedie narodu (Z. Krasiński)

■ ujawnia fundamenty charakteru narodowego

■ pyta o ideę rządzącą dziejami Polski

■ obraz postaw ideowo-społ. (Goszczyński)

■ starcie tradycji (Pustelnik, Kirkor, Alina) z historią (Balladyna), która jednak nie może jej pokonać (Norwid)

4. Potomni o Balladynie DRAMAT NARODOWYCH POSTAW

1. Wśród interpretacyjnych alternatyw

Między groteską a historiozofią - obie te interpretacje można z równym powodzeniem udowodnić

Historiozoficzny sens poetyckiego dzieła - tak odczytała utwór np. carska cenzura (mowa Grabca jako satyra na monarchię absolutną)

Balladyna a romantyczna filozofia tradycji

- Słowacki kontynuował zaczęty w Kordianie proces ujawniania narodowej świadomości w chwili przełomu

■ świadomość ta wywodziła się z tradycji, więc odtworzenie początków narodu było warunkiem zrozumienia całości procesu historycznego

■ przeszłość dla romantyka to baśnie, legendy, a dopiero potem lit pisana

■ dawne przekazy odkrywały kształt przyszłym wydarzeń (odczytaiue figuralne jak w przypadku Pisma Świętego)