24564

zaznaczenie indywidualności przedmiotu -1) określenie czasu i miejsca, imię własne, 2) 1. poj. czasowników, czynności jednorazowe. Ale każdy przedmiot ma pewne właściwości strukturalne, np. posiadanie nieskończonej mnogości cech. Każde z określeń jest ustalone, ale nie jest niezdecydowane (każdy przedmiot indywidualny podpada pod zasadę wyłączonego środka).

Środki przedstawienia przedmiotów indywidualnych:

twory językowe - dzięki znaczeniu i dzięki funkcji wyrażania (ze względu na znaczenie - nazwy, rzeczowniki, przymiotniki, czasowniki określone, przysłówki i zdania, orzekające o przedmiocie lub wyznaczające stany rzeczy).

Jak nazwy ogólne wyznaczają cechy przedmiotów oznaczonych:

wyznaczanie cechy jest ogólnikowe;

treść każdej nazwy ogólnej zawiera obok składników stałych składniki wyznaczające momenty zmienne w przedmiocie oznaczonym;

nazwa jednostkowa wyznacza tylko niektóre cechy przedmiotu oznaczonego, jej treść jest zawsze skończona, a ilość cech przedmiotu jednostkowego - nieskończona.

W treści nazwy:

- składniki aktualne, efektywnie pomyślane; składniki potencjalne;

przedmiot przedstawiony w dziele literackim jest zawsze taki, jakim go wyznacza znaczenie nazwy;

większość nazw z dziel literackich to nazwy ogólne, a zastosowane do przedmiotów indywidualnych. Odpowiadające im przedmioty intencjonalne są zawsze niedookreślone;

percepcja estetyczna dzieła jest zawsze jednostronna i niewyczerpująca; obok czynników wyznaczających wyglądy, są w dziele czynniki wywołujące aktualizację wyglądów u czytelnika;

schematyczność (niedookreślenie) pojawia się też w poszczególnych wyglądach. To, co występuje przy czytaniu - to nie schematy wyglądów a konkretne wyglądy; dwoistość (opalowość) wyglądów - dzięki niedookreśleniu;

s. 35 to „ obrazowe ” wyrażanie się jest jednym z czynników, który przyczynia się do zaktualizowania wyglądów podczas czytania utworu; przenośne wyrażenie spełnia dwojaką funkcję - w stosunku do przedmiotów przedstawionych - przypisanie przedmiotowi przedstawionemu cechy, którą zawsze posiada przedmiot wyrażenia przenośnie użytego. W stosunku do wyglądów cecha raz jest właściwa, raz przenośna;

żaden z wyglądów nie jest konkretny, a zawsze nieokreślony, schematyczność pojawia się nie tylko w warstwie przedmiotów i wyglądów, a w każdej warstwie. W warstwie brzmień językowych - zachodzi gdy dzieło literackie jest utrwalone w druku, nie podaje brzmień a ich graficzne odpowiedniki. Sfera możliwej zmienności - ton wypowiedzi (ale może być on wyznaczony przez sens zdania / sytuację, w jakiej dochodzi do wypowiedzi);

niedookreślenia w warstwie znaczeń i sensów - wiążą się z wieloznacznością słów i z treścią potencjalną. Znaczenie słowa zależy od kontekstu - im ściślejszy kontekst, tym wieloznaczność się bardziej zmniejsza. Może też istnieć luka między członami sensu (w obrębie zdania - skażenie tekstu lub wada kompozycji) (między zdaniami -niemożność utrzymania ciągłego toku myślowego) (umyślnie - jako niedomówienie lub celowe opuszczenie pewnego członu myślowego).

2