meta teks towość ma charakter dwukierunkowy - 1) przez aluzje, autocytaty - wpisuje się w porządek indywidualnej twórczości. 2) przez nawiązania do obcych tekstów - wprowadza wypowiedź w przestrzeń mowy;
- jest zjawiskiem z zakresu poetyki odbioru.
Pośród wyrażeu meta tekstowych wyróżiiia się;
spójnościowa rola wypowiedzi tytułowej, formuł incipitowych i finalnych. Tytuł - określa dzieło przez wskazanie jego tematu, mieści w sobie komponent genołogiczny.
3 sposoby usytuowania sylwicznych tekstów wobec genologii:
- s. 294 występowanie w tytule konwencjonalnej kwalifikacji gatunkowej rna charakter dwuznaczny, cudzysłowowy: nieoczekiwana obecność terminu gatunkowego każe odbiorcy zwrócić uwagę na genołogiczny status tekstu, pozwala spodziewać się zakwestionowania tradycyjnego ztiaczenia terminu - jakby dla zilustrowania prawdy, że każda kontynuacja musi oprzeć się na iruiowacji, jeśli nie ma genologicznego terminu - adresat się bardziej stara; okazjonalne terminy genologiczne w tytule;
nader metaforyczne tytuły.
Początek tekstu powinien formułować ramową sytuację komunikacyjną. Część informacji przynoszą podtytuły. Formuła tytułowa eksponuje autokomunikacyjny aspekt wypowiedzi. Zasadniczo istomą informację zawiera początek teksm głównego - ekspozycja, incipiL
Często scala autonomiczne jednostki teksm jedność podmiotu lub narratora. A przedstawienie siebie w roli trzecioosobowej zbliża postać autora do stamsu postaci literackiej, dając mu uprawnienia do fikcyjności i fabularnego umotywowania. Nadawca widzi siebie jako bohatera,
- s. 300 sylwiczne teksty zawierają zwykle szereg - cząstkowych - instrukcji koherencyjtiych-, zawierają gatunki o cechach otwartości i wielotematyczności - list. dziennik podróży, dziennik intymny, pamiętnik, esej, felieton;
by wywołać efekt uprawdopodobnię ma - wprowadza się takie typy piśmiennictwa użytkowo-dokumentalnego (ich celem - opis odpowiedniego odcinka rzeczywistości) -protokół, ankieta, rozmówki obcojęzyczne, instrukcje wojskowe, spisy zawartości, katalogi.
Co scala:
koncepcja narracji encyklopedycznej - scala gatunkową varietas. Zasada różnorodności określa zakres tematyczny i płaszczyznę stylistyczną;
- wewnątrztekstowa konstrukcja podmiotu jako szczególnego medium.
Koniec sylwy;
konwencje sygnalizujące koniec wypowiedzi - klasyczne wyznaczniki ramy tekstu literackiego. Często funkcję delimitacyjną i integracyjną pełni powtórzenie np. tej samej jednostki konstrukcyjnej lub wątku tematycznego;
odwołanie się do czytelnika (apel do jego aktywności), nawiązanie kontaktu z odbiorcą np. przez formę listu, czasem zawiera presupozycję, nobilitującą odbiorcę do rangi twórcy, gra z odbiorcą.
Sylwy nie mają klasycznej budowy (zamknięta kompozycja, fabularność, logiczny przyczynowo-skutkowy tryb rozwijania tekstu, obecność wyraźnej ekspozycji i symetrycznego względem niej zakończenia); nie wykraczają poza literaturę.
Krytyka języka literackiego kieruje się w 3 strony - systemu literatury, kryteriów artystyczności i pojęcia autorstwa.
Metaliterackość sylw. Instancje scalające; jedność nadawcy, odbiorcy i teksm, instrukcje integracji wielopostaciowej - hipoteza tekstualnej biografii piszącego, hipeitemat literatury i plan ironii, eksponujący tekstualny wymiar wypowiedzi.
Wiele tekstów sylwicznych chce być oryginalnymi jako autentyczne wypowiedzi podmiotu.
2