17881

Wskaźnik ten pokazuje, jaką część swoich zobowiązań firma pokrywa aktywami o najwyższym stopniu płynności, a więc jest w statuę bezzwłocznie spłacić. Jako optymalna wartość tego wskaźnika przyjmuje się 0,2.

WSKAŹNIKI l ZIPEł.NIAlĄCF.

Trzy opisane powyżej wskaźniki, wykorzystane wspólnie, doskonale pokazują strukturę aktywów obrotowych pod kątem ich płynności oraz zdolność przedsiębiorstwa do regulowaiua zobowiązań w krótkim i dłuższym terminie. Dodatkowymi wskaźnikami są wskaźniki kapitału pracującego.

1) Wskaźnik kapitału pracującego.

wskaźnik kapitału pracującego

aktywa obrotowe zobowiązania bieżące

Dodatnia wartość kapitału obrotowego jest konieczna do utrzymania ciągłości niebu okrężnego całego kapitału4. Nie może on być jednak zbyt wysoki, oznaczałoby to. bowiem, że przedsiębiorstwo posiada zbyt dużo aktywów obrotowych (za wysokie zapasy, trudno ściągałne należności lub nadmierne ilości środków pieniężnych).

2) Wskaźnik ud^uJk-apilału pracującego w aktywach ogotem.

wskaźnik kapitału pracującego _ kapitał pracujący w aktywach ogółem    aktywa ogółem

Wartość tego wskaźnika zależy od długości cyklu produkcyjnego. W przypadku cyklu krótkiego wartość wskaźnika powinna być niska, przy długim cyklu natomiast winien charakteryzować się wyższym poziomem.

7) Rola i rodzaje instytucji we wspieraniu biznesu.

Polski rząd przygotował program o charakterze strategicznym dla państwa i gospodarki, mający na celu wspieranie rozwoju przedsiębiorczości. W programie tym przedstawione zostały działania na rzecz likwidacji formalnych utrudnień w tworzeniu nowych przedsiębiorstw, ułatwianiu działalności przedsiębiorstw ismiejących oraz zwiększeniu zatnidnienia w sektorze wytwórczym i usługowym. Służyć temu będą specjalnie powołane jednostki takie jak: Polska AŁencją Rozwoju P_nędsiębi9Kzo§ęi_t Regionalne Instytucję Finansujące o_raz wieję Innych organizacji o ęhą_rą_k_[e_rzę komercyjiiym i niekomercyjnym

Realizacja programu wspierania biznesu, a w szczególności sektora małych i średnich przedsiębiorstw, niezależnie od wartości meiytorycznej i formy prawnej programów wspierania, wymaga określenia charakteru realizujących je instytucji, zakresu ich działania i uprawnień oraz rodzaju i charakteru wzajemnych związków i zależności między nimi.

Krajowy System Usług dla MŚP jest siecią ok 150 dobrowolnie współ pracujących ze sobą ośrodków wyspecjalizowanych, pozarządowych, niekomercyjnych oiganizacji, prowadzących działalność non profit, świadczących na izecz małych i średnich przedsiębiorstw usługi doradcze, szkoleniowe, informacyjne, finansowa i proinnowacyjne.

KSU powstał w październiku 1996 roku z inicjatywy Polskiej Fundacji MŚP, obecnie Polskiej Agencji Rozwoju Przedsiębiorczości, która pełni rolę koordynatora działań systemu. Misją KSU jest partnerskie wspieranie rozwoju małych i średnich przedsiębiorców. Podstawowym celem systemu jest podniesienie konkurencyjności polskich MSP poprzez dostarczenie im kompleksowej oferty wysokiej jakości usług. KSU nie jest systemem zamkniętym. Rokrocznie organizowane są ogólnopolskie nabory, w wyniku, któiych do sieci włączane są nowe instytucje. KSU jest elementem krajowego systemu wsparcia sektora małych i średnich przedsiębiorstw, struktury obejmującej najważniejszych partnerów na trzech poziomach działania; partnerzy akredytowani w KSU:

1) Poziom centralny to Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP). która jest państwową osobą prawną, utworzoną 1. stycznia 2001 roku na bazie Polskiej Fundacji Promocji i Rozwoju Małych i Średnich Przedsiębiorstw, która działała w latach 1995 - 2000. Agencja podlega Ministrowi Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej. Zakres działaiua PARP został poszerzony o zadania zlikwidowanych: Agencji Techniki i Technologii (ATT) oraz Polskiej Agencji Rozwoju Regionalnego (PARR). W ten sposób PARP stała się jedyną rządową agencją powołaną ustawowo do realizacji programów rozwoju gospodarki, w szczególności w zakresie małych i średnich przedsiębiorstw, eksportu.