V.Zakaz ingerencji administracji - może być osadzony na tych postanowieniach Konstytucji, które nie dopuszczają żadnego wyjątku lub dopuszczony wyjątek określają dokładnie.
4. Sposoby definiowania prawa administracyjnego, pogranicza prawa administracyjnego.
Główny sposób budowania pojęcia prawa administracyjnego obraca się wokół modelu, według którego: •działanie ministra kierującego administracją rządową •określenie innych niż gminy jednostek samorządu terytorialnego -nałożenie na gminę obowiązku realizacji zadań z zakresu administracji rządowej -określenie trybu przekazywania i sposobu realizowania zadań zleconych samorządowi -określenie źródeł dochodu jednostek samorządu
-określenie prawa samorządu do ustanawiania lokalnych opłat i podatków -określenie zasad i trybu przeprowadzenia referendum lokalnego
-zasady zrzeszania się jednostek samorządu oraz ich przystępowania do międzynarodowych zrzeszeń społeczności lokalnych i współpracy ze społecznościami lokalnymi innych państw zasady i tryb ogłaszania aktów normatywnych -zasady i tryb zawierania umów międzynarodowych przez Radę Ministrów oraz ich ratyfikowania i wypowiadania
-nakładanie obowiązku ponoszenia ciężarów i świadczeń społecznych
•zasady i tryb gromadzenia oraz udostępniania przez władze państwowe informacji o obywatelach Sprawy te nie mogą być regulowane aktami normatywnymi niższego rzędu.
• warunkiem wejścia ustaw w życie jest ich ogłoszenie. Urzędowe ogłoszenie ustawy następuje przez publikację w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej
RATYFIKOWANE UMOWY MI EDZ YN A ROD WEJ
• umowa międzynarodowa to porozumienie między Rzeczpospolitą Polską a innym podmiotem lub podmiotami prawa międzynarodowego, regulowane przez prawo międzynarodowe, niezależnie od tego czy jest ujęte w jednym dokumencie czy w większej ilości dokumentów, bez względu na jego nazwę oraz bez względu na to czy jest zawierane w imieniu państwa, rządu czy ministra kienijącego działem administracji rządowej właściwego dla spraw, których dotyczy umowa międzynarodowa-"
(takie pojęcie umowy międzynarodowej zostało zdefiniowane w „Ustawie o umowach międzynarodowych z dnia 14 kwietnia 2000 roku (Dz. U. Nr 39, poz. 443)" w oparciu o definicję z Konwencji wiedeńskiej z 1969 roku, której Polska stała się strona w 1990 r.):
• zgodnie z polskim ustawodawstwem umowy międzynarodowe są inkorporowane do porządku prawnego i stają się źródłem prawa w momencie ich ogłoszenia. Nie ma konieczności transformacji, tak jak jest to w niektórych krajach Można więc stwierdzić, że obowiązuje monizm z piymatem prawa międzynarodowego w stosunku do prawa krajowego. Uznaje się. że prawo wewnętrzne i międzynarodowe tworzy jeden system prawny.
• zgodnie z art. 87. 1. Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej ratyfikowane umowy międzynarodowe stanowią źródło powszechnie obowiązującego prawa. Aby umowa stała się źródłem prawa musi być:
2