25524

-    na dworach panujących

-    na polach bitew

-    w miejscach odgrodzonych sznurami

-    w obejściach klasztornych

-    na łąkach nadbrzeżnych

-    na wyspach

We Francji na pojedynek czekano do 40 dni, w Polsce (według najstarszego zwodu prawa polskiego) do 14 dni. Ten, kto się nie stawił, przegrywał i mógł zostać pohańbiony przez zwycięzcę. Najczęściej odbywały się po świcie do maksymalnie 15.00. W 1215 sobór laterański IV zakazał ordaliów. We Francji zniósł je dopiero Ludwik IX Święty, ale w 1306 r. wprowadził je ponownie Filip IV Piękny. Wedle jego prawa nie mogli się pojedynkować:

-    kobiety

-    małoletni

-    starcy powyżej 60 lat

-    oskarżeni o zabójstwo

-    strony po dojściu do ugody

-    trędowaci

-    w drobnych sprawach

Natomiast duchowni mogli się bić i chętnie to robili. Wyzywający na pojedynek musiał też ugościć widzów i sędziego.

W Czecliach ordalia zniósł w 1355 Karol IV. W Polsce tradycja sądów bożych przetrwała bardzo długo. Pojedynkował się między innymi Bolesław Krzywousty (ze Zbigniewem) i Kazimierz Wielki.