25678

Atomowa spektrofotometria absorpcyjna (ASA), zwana również absorpcją atomową, polega na pomiarze promieniowania monochromatycznego pochłoniętego przez wolne atomy danej substancji

Metoda ta wprowadzona została w latach 1953-55 i stała się jedną z najczęściej stosowanych instrumentalnych metod analitycznych

•    Podstawą absorpcyjnej spektrofotometrii atomowej jest prawo promieniowania Kirchhoffa, zgodnie z którym pierwiastek absorbuje promieniowanie o takiej długości fali, jaką emituje w stanie wzbudzonym

•    Mierzona absorbancja jest wprost proporcjonalna do liczby atomów w jednostce objętości, czyli do ich stężenia oraz grubości warstwy absorbującej

•    Aby mogła zajść absorpcja danego promieniowania dostatecznie duża liczba atomów musi znajdować się w stanie podstawowym

•    Wolne atomy danego pierwiastka powstające podczas atomizacji przechodzą ze stanu podstawowego do stanu wzbudzonego

W zależności od sposobu otrzymania wolnych atomów rozróżnia się absorpcyjną spektrofotometrię

Płomieniową - roztwór próbki rozpyla się bezpośrednio w obszarze płomienia palnika, gdzie następuje kolejno odparowywanie rozpuszczalnika i atomizacja w wyniku dysocjacji termicznej

Bezpłomieniową - gdy następuje elektrotermiczna atomizacja próbki

APARATURA

Źródło światła Atomizer ■) Monochromator Detektor, Wzmacniacz Miernik

Promieniowanie ze źródła emitującego widmo liniowe charakterystyczne dla oznaczanego pierwiastka, przechodzi przez atomizer, do którego wprowadzana jest badana próba i pada na szczelinę monochromatora, który z kolei oddziela linię rezonansową od pozostałych, co następnie w detektorze zostaje przetworzone na sygnał elektryczny, mierzony na mierniku (pomiar absorbancji)

Źródło promieniowania

Źródło promieniowania stanowi na ogół lampa z katodą wnękową

Katoda powinna emitować promieniowanie atomów metalu, który chcemy oznaczać; wadę tę eliminują lampy dwu lub trójpierwiastkowe, których katody są wykonane z mieszanin proszków metali