Spektroskopia Ramana (inaczej: spektroskopia ramanowska) - technka spektroskopowa polegająca na pomiarze promieniowania rozproszenia Ramana. tj. nioelastycznogo rozpraszania fotonów.
Symotna cząsteczki docydujo. któro drgania są aktywno w widmie rozproszenia Ramana co wyra2a się poprzoz reguły wyboru określające prawdopodobieństwo zaobserwowania (intensywność) danego pasma. Zgodnie z regułą wyboru w widmie Ramana pojawią się tylko te drgania, w których zmienia się polaryzowalność w taki sposób, że nie ma ona ekstremum w położeniu równowagi-1-.
Spektroskopia ramanowska wzajemnie uzupełnia się ze spektroskopią w podczerwieni. Istnieje tak zwane spektroskopowe kryterium polarności wiązania.
Spis treści [ukryj]
1 Rodzaje pasm obserwowanych w widmie Ramana
2 intensywność rozproszenia ramanowskiego
3 Spektrometry ramanowskie
4 Metodyka Spektroskopii Ramana
5 Nieliniowe spektroskope Ramana
6 Przypisy
EhIuIm Enfrv |
hMk Vur..«, |
Suk" K«~> Imurai |
htthhł Im | |||
KtmUMol | ||||||
StoCti | ||||||
I | ||||||
Diagram energii przejść w poszczególnych rodzajach rozpraszania & |
• Pasma Rayleigha - powstające na skutek oddziaływania fotonów padającego promieniowania o częstości v0. nie pasujących do poziomów onorgotycznych cząstoczki. Gdy molekuła po oddziaływaniu z promieniowaniem powraca na ten sam poziom energetyczny, to zjawisko to sprowadza się do klasycznego rozproszenia Rayleigha.
• Pasma stokesowskie - gdy cząsteczka po oddziaływaniu z promieniowaniem przenosi się na wyzszy poziom oscylacyjny i rozproszony foton ma onorgię mniejszą o różnicę onorgn poziomów oscylacyjnych hv. Nazwa Pasmo stokesowskie powstała przez analogię do obowiązującej w fluorescencji reguły Stokesa.
• Pasma antystokesowskie - jeśli przed oddziaływaniem z promieniowaniem molekuła znajdowała się na wzbudzonym poziomie oscylacyjnym, to oddziaływanie przenosi ją na podstawowy (zerowy) pozom oscylacyjny. Enorgia rozproszonogo fotonu jest większa o różnicę onorgii poziomów oscylacyjnych hv. Pasmo