26133

1)    komponent poznawczy - czyli prawdziwa lub fałszywa wiedza jaką posiadamy na temat życia politycznego;

2)    komponent emocjonalno- oceniający - czyli sądy i opinie dotyczące systemu politycznego i jego składników, mające charakter wartościujący, negatywny bądź pozytywny;

3)    komponent behawioralny - czyli gotowość podjęcia działań w stosunku do systemu politycznego, w oparciu o ustalone wzorce zachowań politycznych oraz zgodnie z naszą wiedzą i sądami, opiniami na temat systemu politycznego.

3. Socjalizacja polityczna, (patrz również oprać. Almond i Powell, s 9)

Pojęcie to zostało zasygnalizowane już wcześniej. Jak wspomniałem socjalizacja polityczna jest w pewnym sensie źródłem świadomości politycznej. Natomiast tym co wyznacza ramy i treść socjalizacji politycznej jest dominująca w danym społeczeństwie kultura polityczna. Lecz należy zauważyć, że zachodzi w tym wypadku sprzężenie zwrotne. Socjalizacja polityczna kształtując świadomość i postawy polityczne wpływa również na kulturę polityczną. Socjalizacja polityczna trwa przez całe życie człowieka. Zatem postawy i świadomość polityczna mogą ulegać zmianom, podlegać adaptacjom. Zachodzące wydarzenia polityczne mogą mieć mały lub bardzo duży wpływ na ludzi. Niektóre wydarzenia polityczne przechodzą bez echa, a ludzie o nich szybko zapominają, ale może zdarzyć się tak, że pewne ważne zdarzenie polityczne wywrze tak znaczący wpływ na pokolenie lub na znaczącą ilość społeczeństwa, że zadecyduje to na świadomości politycznej tego społeczeństwa i jego następnych pokoleń.

Amerykańscy socjologowie wskazują na szereg czynników socjalizacji politycznej, czyli struktur, przez które proces socjalizacji politycznej zachodzi. Są to przede wszystkim: rodzina, szkoła, grupy rówieśnicze i grupy odniesienia, nie można również zapomnieć o bardzo dużej roli mass-mediów. Poza tym socjalizacja polityczna odbywa się także w trakcie doświadczeń zawodowych, a także istotny wpływ posiada bezpośredni kontakt z systemem politycznym.

II.

Kultura polityczna społeczeństwa.

Biorąc pod uwagę to co już powiedzieliśmy o wyżej wymienionych zjawiskach kultury politycznej, możemy już przejść do sedna sprawy, czyli zdefiniowania pojęcia kultury politycznej społeczeństwa. Zatem najbardziej dogodna definicja będzie wyglądała tak: „Kultura polityczna to: zmienny w czasie, wytworzony głównie pod wpływem tradycji historycznej oraz struktury instytucji politycznych i zasad funkcjonowania danego systemu politycznego całokształt orientacji (świadomości) społeczeństwa, grupy społecznej, jedmstek wobec polityki. Jest to strefa subiektywna polityki (wew. przekonania), znajdująca wyraz w zachowaniach (postawach) konkretnych i werbalnych(patrz również wąski sposób rozumienia kultury politycznej w J. Garlicki, A. Noga-Bogomilski, „Kultura polityczna w społeczeństwie demokratycznym”. Rozdział 1 „Kultura polityczna - geneza i sens pojęcia.”, s 7) Interesujące nas sformułowanie kultury politycznej dotyczy zatem, najbardziej interesującej nas sfery stosunku społeczeństwa do kwestii polityki.

W kulturze politycznej społeczeństwa należy wyróżnić cztery składające się na nią komponenty:

1)    wiedza polityczna - czyli wiele razy opisywana tutaj znajomość faktów politycznych, zainteresowanie polityką, indywidualna i zdroworozsądkowa, czyli wiedza potoczna, lub potwierdzona empirycznie, wiedza akademicka, naukowa, rodzaj naszej wiedzy politycznej ma duży wpływ na poziom naszej świadomości politycznej.

2)    komponent aksjologiczny - czyli wartości pożądane i utrwalone w danym społeczeństwie przez tradycję, dotyczące systemu politycznego i jego instytucji oraz jego funkcjonowania,

2