- w stosunkach sąsiedztwa autorytet wyraża się w autorytecie księcia, władcy natomiast w stosunkach przyjaźni autorytet wyraża się autorytecie mistrza
- autorytetowi wieku odpowiada funkcja sędziego, wymierzanie sprawiedliwości
- a. siły musi przejawiać się w waJce, potwierdzać w odwadze i wierności; autorytet wodza
- nad wszystkimi innymi góruje autorytet mądrości jako autorytet kapłanaa
Autorytety:
- wiek -> sędzia
- siła -» wódz
- mądrość -> kapłan
Wszystkie te autorytety wywodzą się z jedności wspólnoty. Bóstwa są pierwotnymi nosicielami i wzorami autorytetów ludzkich.
Autorytet - szczególna zwielokrotniona wolność i szacunek. Przeciwieństwem jest służba -jako umniejszona wolność i szacunek.
We wspólnotach powstają naturalne nierówności, mogą jednak rosnąć tylko do pewnej granicy, poza którą wspólnota przestaje istnieć:
- na szczycie hierarchii - więź z pozostałymi staje się obojętna [bo ma się władzę]
- na dole hierarchii - niedostatek uprawnień czyni wieź nierealną i bezwartościową
Porozumienie [consensus] - jednolita wola wspólnoty, łączy ludzi jako członków pewnej całości: sens i rozum wspólnoty;
Wszystko, co zgodne z sensem wspólnoty [ma dla niej sens], jest jej prawem. Prawdziwym organem porozumienia jest język - gesty, głos, uczucia. Język sam jest żywym porozumieniem, jego formą i zarazem treścią.
Porozumienie = zgodność [Concordia] = wola wspólnoty [z czego porozumienie jest szczególne, a zgodność ogólna]
Ludzie żyjący we wspólnocie należą wzajemnie do siebie i czerpią korzyści oraz posiadają i użytkują wspólnie dobra.
2