-2-
WYKŁAD: ASYMILACJA AZOTU
Ale nie jest tak dlatego, że:
- pobieranie NHf łączy się z wydzielaniem H\ spada pH roztworu glebowego (nawet poniżej 5), co może doprowadzić do uszkodzenia włośników
- jeżeli NHĆ nie są sprawnie asymilowane i ich stężenie przekroczy pewną niewysoką wartość, stają się inliibitorami, toksynami dla enzymów, co skutkuje gorszym plonowaniem
Obydwa źródła (NHĆ i NO3) są równocenne, a to, z którego korzysta roślina, zależy od przewagi jednych jonów w środowisku.
- więcej NO3'- gleby natlenione, uprawne - nitryfikacje przebiegają sprawniej niż amonifikacje
- więcej NHĆ - gleby kwaśne, ubogie, często zalewane (amonifikacja przewyższa nitryfikację) - dobre dla roślin poszycia leśnego, torfowisk; tylko jedna roślina uprawna -
ryż
slajd 5/32
Pobieranie j dystrybucja NO, w tkankach roślin.
Azotany pobierane są aktywnie za pomocą dwóch typów białek: LATS i HATS. To wysoko specyficzne białka, oba typy są symporterami - wykorzystują gradient generowany przez pompy protonowe.
- LATS - transportery o niskim powinowactwie do azotanów tylko, gdy stężenie NO3' jest bardzo wysokie
(zdarza się rzadko - podczas nawożenia dużymi dawkami nawozów azotanowych, są drogie; wtedy stężenie wynosi ponad 1 mmol) dystrybucja subkomórkowa azotanów
- HATS - transportery o wysokim powinowactwie do azotanów
stężenia NO3' szybko spadają, istnieje o nie duża konkurencja pomiędzy mikroorganizmami a roślinami
Część pobranego NO3' jest asymilowana (wbudowywana w związki organiczne), a duża część transportowana do wakuoli (pula zapasowa, uruchamiana, gdy stężenie NO3' spada).
Część azotanów wypływa z powrotem do środowiska - efflux jest bierny, zawsze utrzymuje się na pewnym poziomie.
Redukcja w cytoplazmie do NO2' dzięki reduktazie azotanowej; transport do plastydów, redukcja do NHĆ, wbudowanie w związki organiczne przez GS-GOGAT (syntaza glutaminianowa i syntetaza glutaminianowa).
-2-