18082

3.    Promień fali padającej, fali załamanej i normalna wystawiona w punkcie padania leżą w jednej płaszczyźnie.

4.    Stosunek kąta padania a do sinusa kąta załamania p równa się stosunkowi prędkości rozchodzenia się fali w ośrodku pierwszym do prędkości rozchodzenia się fali w ośrodku drugim.

Kąt załamania p jest to kat zawarty miedzy promieniem załamanym OC i normalną ON'. Treść ostatniego prawa możemy zapisać następująco :

sin a v.

-7-^ = — = n_l/2 sin p v₂

Stalą wartość tego stosunku dla dwóch danych ośrodkowych i danego rodzaju fali nazywamy współczynnikiem załamania ośrodka względem pierwszego i oznaczamy literą n. Wprowadzamy też pojęcie bezwzględnego współczynnika załamania. Jest to współczyniuk załamania danego ośrodka względem próżni . W próżni wszystkie rodzaje promieniowania rozchodzą się z taką samą prędkością c.

2. Wyniki pomiarów

Pomiary dokonane przy pomocy mikroskopu (grubość pozorna):

	Płytka nr 1		Płytka nr 2		Płytka nr 3
Lp.	rysa górna (mm)	rysa dolna (mm)	rysa górna |mni]	rysa dolna |mm)	rysa górna [mm]	rysa dolna | mm |
1	6.35	8.14	4.995	7.65	3,17	7.11
2	6.30	8.16	4.96	7.68	3.16	7.15
3	6.31	8.17	4,97	7.70	3.18	7.14
4	6.34	8.15	4,96	7.70	3,20	7.12
5	6,33	8.14	4.95	7.71	3.19	7.1
6	6,36	8.15	4,98	7.70	3.18	7,13

-2-