2
Znajdują zastosowanie do budowy konstrukcji przemysłowych, mostów statków, do zbrojenia betonu, na rury do rurociągów. Są dostarczane w postaci kształtowników, blach, taśm, rur i drutów, które łączy się poprzez spawanie. Cechują się one podwyższoną granicą plastyczności (Re,™. = 300-r460 MPa), i wytrzymałości na rozciąganie, niską temperaturą przejścia w stan kruchy oraz dobrą spawalnością. Zawartość węgla nie przekracza więc 0,22%, czyłi podwyższenie własności mechanicznych realizowane jest poprzez dodatki stopowe oraz odpowiednią technologię wytwarzania, obróbkę plastyczną i cieplną. Spawalność stali określa zdolność materiału do uzyskiwania wysokich własności mechanicznych po spawaniu. O spawalności decydują następujące czynniki:
- spawalność metalurgiczna (zależy od składy chemicznego i określa zachowanie materiału podczas spawania i jego wpływ na własności spawanego materiału i złącza)
- spawalność technologiczna (technologia spawania i jej wpływ na własności złącza)
- spawalność konstrukcyjna ( ujmuje znaczenie rozwiązania konstrukcyjnego węzła oraz wpływ grubości materiału na jakość i własności złącza)
2. Stale konstrukcyjne stopowe do nawęglania
Cechuje je dobra skrawalność, odporność na przegrzanie, mała skłonność do odkształceń podczas obróbki cieplnej, dobra hartowność, wysokie własności wytrzymałościowe nawęglonej powierzchni i duża ciągliwość rdzenia.
Charakteryzują się one małą zawartością węgla (0,10-r0,25%) i dodatkiem (l-r2%) Cr. W zależności od gatunku zawierają jeszcze Mn, Ni, Mo, Ti, Mo. Dodatki Cr, Mn i Ni zwiększają hartowność, zapewniają wymagane własności rdzenia i zmniejszają naprężenia hartownicze w warstwie nawęglonej. Na mniej obciążone części maszyn stosuje się stale chromowe, a w przypadku wymaganych wysokich własności mechanicznych do produkcji ważnych części w precyzyjnych urządzeniach i silnie obciążonych części maszyn stale cliromowo-niklowe.
3. Stale konstrukcyjne stopowe do ulepszania cieplnego
Stanowią one podstawowy materiał konstrukcyjny w przemyśle maszynowym. Charakteryzują się dobrymi własnościami wytrzymałościowymi i plastycznymi. Są to najczęściej stale niskostopowe o łącznym stężeniu pierwiastków stopowych nie przekraczającym 3% lub średniostopowe o łącznej zawartości 3-r5% dodatków stopowych Stężenie węgla, które decyduje o własnościach wytrzymałościowych wynosi (0,25-r0,50%). Obróbka cieplna tych stali polega na hartowaniu z wysokim odpuszczaniem w celu otrzymania odpowiedniej struktury sorbitycznej. W zależności od temp. odpuszczania można itzyskać lepsze własności wytrzymałościowe i gorszych plastycznych lub odwrotnie. Stale te poddaje się obróbce skrawaniem w stanie irlepszonym cieplnie. Ponieważ własności wytrzymałościowe stali zależą głównie od ilości i stopnia dyspersji węglików, zawartość węgla jest podstawowym czynnikiem od którego zależy jej wytrzymałość. Dodatki stopowe zapewniają jej odpowiednią hartowność oraz inne wymagane własności (np. plastyczność) wynikające z zastosowanych dodatków stopowych. Podstawowym dodatkiem stopowym tych stali jest chrom. W celu możliwości hartowania przedmiotów o dużych przekrojach dodaje się nikiel, któty dodatkowo zwiększa własności plastyczne. Do najdroższych należą stale cłiromowo-niklowo-molibdenowo-wanadowe stosowane na elementy o bardzo dużych przekrojacłi i konieczności uzyskania wysokich własności wytrzymałościowych.