Nie skupiając się na omówionych powyżej szczególnych przykładach rozważyliśmy zróżnicowanie stopnia zaawansowania procesów postindustrialnych w wyznaczonych przez nas grupach państw.
Do państw wysoko rozwiniętych należą te kraje, które w teorii „trzech sektorów” reprezentują fazę postindustrialną Wśród tych krajów znajdują się m in. Stany Zjednoczone, będące dobrym reprezentantem grupy. Produkt Krajowy Brutto w przeliczeniu na mieszkańca szacuje się na 46 tys. $ USA, co świadczy o zamożności państwa. Najwięcej, bo ponad 75% pracujących zatrudnionych jest w usługach. Trzeci sektor gospodarki generuje również nieco ponad 75% PKB. Jest to przykład niemalże ścisłej korelacji między udziałem osób zatrudnionym w danym sektorze gospodarki, a udziale tego sektora w tworzeniu PKB. W pozostałych państwach tej grupy korelacja ta również ma miejsce, jednak już nie w takim stopniu, jak w Stanach Zjednoczonych.
Kolejne zgrupowanie krajów to kraje określone ogólnie jako rozwinięte. Określenie to w większości z nich należy jednak doprecyzować. Biorąc pod uwagę udział sektora usług i sektora przemysłu w tworzeniu PKB, należy zauważyć, że ten drugi niejednokrotnie ma dość dużą rolę, ponieważ generuje około 30% Produktu Krajowego Brutto Rolnictwo, nawet jeżeli angażuje ponad 10% pracujących (co ma miejsce, np. w Grecji), me ma dużego wkładu w tworzenie PKB. W naszych badaniach jednak można pominąć sektor trzeci, skupiając uwagę na dwóch pieiwszych działach gospodarki Rola przemysłu w poszczególnych krajach wynika zarówno z jego znacznego rozwoju w przeszłości, a także z posiadanych zasobów naturalnych, czy tak jak w Japonii z rozwoju myśli technicznej. Większość krajów tej grupy cechuje również wysokie PKB w przeliczeniu na mieszkańca (ponad 20 tys. $ USA). W dużej mierze są to państwa Europy Zachodniej, np. Niemcy, Wiochy, Szwajcaria, ale również państwa z innych regionów Europy, czy też iimycłi części Świata, takie jak wspomniana Japoiua, Korea, czy Argentyna. Ogółem są to w większości państwa, z dobrze rozwiniętą gospodarką, posługujące się najnowszymi technologiami, ale w których nie nastąpiło jeszcze przejście do społeczeństwa w pełni postindustiialnego. Przechodzenie to zdaje się być w trakcie, w miarę spadku znaczenia przemysłu, jako generatora miejsc pracy, a także tworzenia PKB. Dokładny obraz tej sytuacji obrazowałyby badania struktury zatrudnienia w czasie, nie będące jednak przedmiotem tej analizy. W odniesieniu do modelu Fourastiego państwa należące do tej grupy są już w fazie postmdustrialnej, jednak nie jest to najwyższy stopień zaawansowania procesów postindustrialnycli, co wynika z obliczonego miernika U:P.
Ostatnią wyróżniona przez nas gnipą krajów są kraje rozwijające się. Rozpatrując tę grupę z pimktu widzenia teorii „trzech sektorów” znajdują się tu zarówno państwa w fazie przedindustrialnej, rolniczej, gdy w gospodarce dominuje pierwszy sektor, są to m in.