Kultura nie doczekała się do dziś jednoznacznej definicji. W latach pięćdziesiątych A.L. Kroeber i C. Kluckholm dokonali syntezy definicji kultury, stosowanych wówczas w naukach badających kulturę. Wszystkie one zostały podzielone na 6 zasadniczych typów:
• Definicje opisow/o-wyliczające,
• historyczne,
• normatywne,
• psychologiczne,
• strukturalistyczne i
• genetyczne.
Mimo tej wielości definicji większość badaczy kultury zgadza się z następującymi twierdzeniami, które podaje C. Kluckholm:
1. Kultury się uczymy.
2. Kultura wywodzi się z biologicznych, środowiskowych, psychicznych i historycznych elementów ludzkiej egzystencji.
3. Kultura jest zorganizow/ana.
4. Kultura jest wieloaspektowa.
5. Kultura jest dynamiczna.
6. Kultura jest zmienna.
7. W kulturze występują pewne prawidłowości, które pozwalają analizować ją metodami naukowymi.
8. Kultura jest instrumentem przystosowania jednostki do całokształtu otoczenia oraz zdobycia środków dla tw/órczej ekspresji.
Wielość ujęć i definicji kultury rodzi pytanie o jej istotę, rdzeń, podstawę. Jak pisze Z. Bokszański można wyróżnić trzy zasadnicze stanowiska teoretyczne w tej sprawie.
• Podstawą kultury są procesy internalizacji, przyswojenia sobie przez człowieka określonych sposobów zachow/ań, maksym i dyrektyw postępowania. S. Ossowski nazywał to internalizacją dyspozycji do reagowania w pewien uporządkowany