• 1) analogię legis - inaczej analogia z ustawy - polegająca na zastosowaniu normy najbardziej zbliżonej do nienormowanego stanu faktycznego; w zasadzie tylko ten rodzaj analogii jest dopuszczalny w polskim praw ie podatkowym,
• 2) „analogię iuris” - analogię z praw a - polegający na tworzeniu normy prawnej dla nieuregulowanego stanu faktycznego na podstawie całego systemu prawa lub jego gałęzi albo ogólnych zasad prawnych, i w odniesieniu do preferencji ustawodawcy.
• Analogię należy zawsze stosować niezwykle ostrożnie i tylko w uzasadnionych przypadkach z bezwzględnym nakazem respektowania zakazu stosowania analogii na niekorzyść podatnika,
WYKŁADNIA PRAWA - termin oznaczający interpretację prawa, oznacza proces ustalenia właściwego znaczenia przepisów prawnych
Moc wiążąca wykładni związana jest z tym, kto i w jakim trybie dokonuje wykładni.
Kryteria te są podstawą dla wyróżniania:
• Wykładnia autentyczna- dokonywania przez podmiot, któiy przepis ustanowił (rzadko spotykana)
• wykładnia legalna - dokonywana przez upoważniony do tego organ Państwa. W latach 1989 -1997 Trybunał konstytucyjny, obecnie w Polsce nie ma takiego organu.
• Wykładnia operatywna- wykładnia organów stosujących prawo. Pytania prawne kierowane do sądów, zasady prawa. Ma moc wiążącą dla podmiotu jej dokonującej
• Wykładnia doktrynalna
• Wykładnia języków a- polega na dokonaniu interpretacji przepisu przy wykorzystaniu reguł znaczeniowych i konstrukcyjnych języka prawnego, a także na zastosowaniu reguł poprawnego myślenia
• Wykładnia systemowa obejmują te wszystkie reguły, które charakteryzują znaczenie normy ze względu na jej właściwości systemowe. Dyrektywy te spełniają rolę subsydiamą wobec wykładni językowej. Mogą decydować o tym, które z możliwych znaczeń uzna się za wiążące. Polega na ustaleniu rzeczywistego znaczenia przepisów ze względu na ich usytuowanie w akcie prawnym, w gałęzi prawa. Dokonując takiej wykładni trzeba mieć na uwadze ,iż w systemie nie powinno być norm sprzecznych, i że umieszczenie danego przepisu w danym akcie zostało podyktowane pewnymi przesłankami.
Uchwała SN z dnia 27 czerwca 2001 roku „Dosłowne brzmienie przepisu nie może wyłącznie decydować o jego znaczeniu. Przy jego tłumaczeniu należy uw zględnić także wykładnie systemową
• Wykładnia funkcjonalna- celowościowa. Jej istota polega na ustaleniu znaczenia przepisu zgodnie z celem jaki chciał osiągnąć ustawodawca.
• Wykładnia porów naw cza- polega na porównaniu przepisów z innymi o ustalonym znaczniki wyciągnięciu wniosków co do znaczenia przepisów interpretowanych
• Argumentum ad maori ad minus jest to typ wnioskowań, którego schemat jest następujący: „Jeżeli A to tym bardziej B”. „Komu jest dozwolone czynić więcej, temu tym bardziej dozwolone jest czynić mniej”.
• Argumentum a minori ad maius ma zastosowanie do norm zakazujących a wnioskowanie przebiega według schematu: „Komu jest zakazane czynić mniej, temu tym bardziej zakazane jest czynić więcej”.
• Argumentum a contrario jest to typ wnioskowania z przeciwieństwa. Ten typ wnioskowania jest „odwróceniem” reguł wnioskowania przez analogię.
Wnioskowanie z przeciwieństwa zakłada, że zwroty- „wyłącznie”, „jedynie”, „tylko”-