2806

Co pomaga przetrwać danej strukturze lub organizacji ?

Organizacja społeczna wytwarza mechanizmy kontroli społecznej, które kształtują zachowania zbiorowości w sposób pożądany (zachęca ludzi do zachowań zgodnych ze społecznymi normami).

Mechanizmy zachęcające do właściwych zachowań:

1.    sumienie (samokontrola) - charakter psychospołeczny,

2.    mechanizmy materialno-społeczne - sankcje o charakterze pozytywnym (np. prawo, normy) lub negatywnym,

3.    mechanizmy ekonomiczne:

sankcje ekonomiczne, wynikają z sankcji prawnych (np. kary, nagrody),

-    sankcje satyryczne, nie wynikają z prawa ani ekonomii; polegają na nagrodzeniu słownym, uśmiechem, wyśmianiem, szyderstwem,

-    sankcje etyczne, wynikają ze sposobów wartościowania kulturowego,

-    sankcje religijne, zawierają się w dużej części w etyce.

Za łamanie obyczajów grożą sankcje, a nie grożą one za łamanie zwyczajów.

Rodzdje więzi:

-    organiczna (rodzina, naród, kasta) - ma charakter naturalny, odziedziczony; ta więź nazywa się w spoino tą,

-    refleksyjna - świadomy wybór przynależności do danej grupy; ta więź nazywa się zrzeszeniem lub stowarzyszeniem.

W jaki sposób więź społeczna może przetrwać (warunki sprawnego funkcjonowania instytucji) :

1. jasno postawiony cel (rozumiany przez wszystkich tak samo),

uściślony zakres czynności (podzielenie zadań i przydzielenie ich członkom instytucji), depersonalizacja zadań czynności (oddzielenie swych prywatnych, osobistych celów i kierowanie się celem instytucji),

delegacja władzy (oddanie części władzy np. kierownikom niższego szczebla),

zaufanie wobec funkcjonariuszy instytucji,

nawiązanie współpracy z innymi pokrewnymi instytucjami.

Co to jest instytucja totalna (analiza na podst E. Goffmana) :

je instytucji totalnych:

domy opiekuńcze (np. dziecka, starców, szpitale psychiatryczni ochrona społeczeństwa (więzienie, zakłady poprawcze), cele techniczne (koszary wojskowe, hufce pracy), cele religijne (klasztory, zakony, pustelnie).

W instytucjach totalnych nie ma miejsca na indywidualność, odrębność. Ich celem jest bowiem degradacja osobowości (ciężko jest zapanować nad indywidualnościami). W instytucji totalnej wszystkie sfery życia toczą się w jednym miejscu, cały czas jest zaplanowany i opisany. Przestrzegania regulaminów pilnują nadzorcy. Wykonywaniu każdej czynności stale towarzyszy wiele osób (brak samotności), część czynności ma charakter przymusowy, zakazane są normalne kontakty ze światem zewnętrznym. Celem powyższych działań jest ujednolicenie zachowań, degradacja osobowości.

Jak przetrwać w instytucji totalnej?

Konieczna jest adaptacja, a dochodzi do niej poprzez :

1.    wyobcowanie (brak akceptacji reguł tej instytucji),

2.    bunt (odmowa współpracy, odmowa jedzenia),

3.    zadomowienie się (rozmyślanie, modlitwy), bo nie ma się niczego innego własnego,

4.    konwersja (udawanie podporządkowania, bo można za to coś osiągnąć),

5.    zimna kalkulacja (przetrwanie najmniejszym kosztem).