rodzinę od tysięcy innych rodzin. Z perspektywy systemowej rodzina to swoisty, powiązany
układ pozycji i ról, niezależnych od pełniących je konkretnych osób, a więc ojciec, matka,
mąż, żona, dziadek, babcia, syn, córka, wnuczek, wnuczka, teść, teściowa, zięó, szwagier,
wujek, ciotka itp. Z perspektywy strukturalnej rodzina to swoista sieć relacji pomiędzy
rozmaitymi pozycjami i rolami rodzinnymi: małżeństwo, ojcostwo, braterstwo, pokrewieństwo, władza rodzicielska, spadkobranie. Na tym aspekcie skupiali często uwagę
antropologowie społeczni, odkrywając ogromne różnice dzielące struktury pokrewieństwa
w różnych społecznościach (np. Claude Levi-Strauss, Edward Leach). Z perspektywy
aktywistycznej rodzina to „życie rodzinne", to co się dzieje w rodzinie, a więc zbiór
swoistych działań podejmowanych przez członków rodziny: współżycie seksualne, wspólne
gospodarowanie, wychowanie dzieci, wspólne posiłki, kolacja wigilijna, ale także spory
rodzinne, konflikty małżeńskie i wiele innych. Z perspektywy kulturalistycznej rodzina to
swoisty zbiór reguł - norm I wartości - dotyczących np. zalotów I zawierania małżeństw,
przedmałżeńskich stosunków seksualnych, dopuszczalności rozwodów, odnoszenia się do
siebie małżonków, autorytetu ojca lub matki, powinności dzieci, odpowiedzialności za
starzejących się rodziców, regulacji urodzin, aborcji itp. I znów antropologia społeczna, a
także porównawcze studia nad rodzinami współczesnymi pokazują, jak wielkie różnice
„kultur rodzinnych" występują pomiędzy rozmaitymi społecznościami. Wreszcie z perspektywy zdarzeniowej czy polowej patrzymy na rodzinę jako płynną i zmienną
przestrzeń działań i interakcji, w której zmiany dokonują się nieustannie w skali codziennego „krótkiego trwania", ale także w skali „średniego trwania", np. w ciągu roku, i
wreszcie w skali „długiego trwania", z roku na rok. Na przykład, członkowie rodziny
rozchodzą się rano do swoich zajęć: do szkoły, do pracy, na zakupy - rodzina ulega więc
rozproszeniu, istnieje tylko w stanie „wirtualnym" (w świadomości swoich członków, a
także znajomych, sąsiadów) i tylko w sensie materialnych rani swojego istnienia (pusty dom,
mieszkanie), aby znów odzyskać realność socjologiczną wieczorem, gdy wszyscy spotykają
się przy kolacji i telewizorze. W ciągu roku zmienna intensywność i formy życia rodzinnego
znaczone są takimi datami jak tradycyjne święta, ferie szkolne, urlopy, wyjazdy służbowe