W podziale drugiego rządu centralne organy wyróżnione są z uwagi na ich pozycje ustrojowa wobec organów naczelnych. Centralnymi organami w tym znaczeniu są wiec organy, które ponadto nie wchodzą w skład Rady Ministrów (Rządu). Tworzenia i znoszenie tak pojmowanych centralnych organów następuje w drodze aktów rangi ustawowej stosowanie do zmiennych potrzeb dekoncentracji lub koncentracji zadań na szczeblu centralnym. Centralne organy noszą nazwy komisji, komitetu (co wskazuje na ich charakter kolegialny, np. Komisja Papierów Wartościowych) lub nazwę wskazującą, że jest to organ jednoosobowy, np. Urząd Mieszkalnictwa i Rozwoju miast, Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Kompetencji organu wykonuje prezes urzędu, zaś urząd jest zorganizowanym zespołem osób, środków rzeczowych i finansowych, przy pomocy których organ państwa wykonuje swoje zadania. Niektóre centralne organy noszą nazwy jednoznaczne: Główny Geodeta Kraju, Gł. Inspektor Ochrony Środowiska. Centralne organy kierują wyodrębnionymi działami administracji rządowej (resorty) działając pod nadzorem Rady Ministrów lub poszczególnych ministrów.
Kategorię naczelnych organów administracji państwowej tworzy Rada Ministrów i organy wchodzące w jej skład. Konstytucja RP nie zawiera pojęcia naczelnych organów administracji państwa (Konstytucja z 1952r.) aczkolwiek występuje w niej kategoria naczelnego organu kontroli państwowej (art.202 ustl). Pojecie to utrzymuje się natomiast obecnie w tekstach niektóiych ustaw (min. w ustawie z 8.8.1996r. o Komitecie Integracji Europejskiej, który „jest naczelnym organem administracji rządowej” - art.l) Rade Ministrów czyli Rząd tworzą: Prezes Rady Ministrów, jako jej przewodniczący, wiceprezesi Rady Ministrów, ministrowie oraz osoby powołane w trybie właściwym dla powołania R.M., których członkostwo wynika z ustaw szczególnych. Są to: Przewodniczący Komitetu Badań Naukowych i przewodniczący Komitetu Integracji Europejskiej. Trzeba zaznaczyć, że w skład Rady Ministrów wchodzi również Prezes Rządowego Centrum Studiów Strategicznych, które nie ma charakteru organu naczelnego i jest powołane do prac w zakresie programowania strategicznego, prognozowania rozwoju gospodarczego i społecznego oraz zagospodarowania przestrzennego. Organy naczelne kierują działaniami administracji rządowej (resorty) i jako organy zwierzchnie wykonują funkcje kierownictwa, nadzoru i kontroli w stosunku do podporządkowanych im centralnych organów' i organów terenowych.
Urząd występuje w następujących znaczeniach: -jako wyodrębniony zespół kompetencji (praw i obowiązków związanych z określonym organem administracji publicznej). Utworzenie urzędu oznacza wprowadzenie do struktury organizacyjnej administracji publicznej nowej jednostki organizacyjnej, natomiast powołanie organu oznacza obsadzenie urzędu - jako szczególna nazwa organu administracyjnego - jako zorganizowany zespół osób przydany organowi administracyjnemu do pomocy w wykonywaniu jego funkcji. Ministerstwo jest urzędem naczelnego, jedno osobowego organu administracji państwowej zwanego ministrem.
Organ administrujący jest każdy podmiot, któremu prawo przydaje funkcje administrowania lub któremu stwarza podstawy do przydania funkcji administrowania, a przydanie to nastąpiło. Będą wchodzić w obręb organów administrujących: -wszystkie organy administracyjne; inne org. Państwowe które są wprowadzić powołane do realizacji funkcji wynikających z ich charakteru, ale mają takie kompetencje w sferze realizacji funkcji administracyjnych państwa i w tym względzie działania na podstawie norm prawa administracyjnego oraz w sposób i w formach właściwych organom administracyjnym. Prezydent RP nadając na przykład ordery i odznaczenia czy tytuły honorowe działa jako organ administrujący.