29874

Niekiedy komórka sztabowa w całości przygotowuje decyzje, włącznie z opracowaniem odpowiednich aktów prawnych. Jednak decyzje o wprowadzeniu decyzji musi podjąć odpowiedni liniowy menedżer. W strukturze sztabowo-liniowej komórka sztabowa może być ulokowana w następujący sposób:

-przy najwyższym kierownictwie organizacji,

-przy niższych szczeblach kierownictwa,

-uniwersalnie jako komórka spełniająca usługi doradcze dla wszystkich szczebli np. radca prawny.

W strukturze sztabowo - liniowej następuje rozdzielenie kompetencji decyzyjnych od kompetencji fachowych. Struktura tego typu jest jedną z najczęściej stosowanych w praktyce gospodarczej.. Wadą tego typu struktury są możliwe konflikty między komórkami liniowymi a sztabowymi. Komórki liniowe często uważają, że doradcy otrzymują znaczne środki finansowe na swoją działalność a pożytek z nich dla organizacji jest niewielki. Uważają też, że uzyskane od nich rady są nierealne lub dotyczą marginesowych problemów. Pracownicy komórek sztabowych z kolei dość często uważają, że menedżerowie liniowi są niekompetetni i nie umieją korzystać z ich rad. Uważają też że w razie prowadzenia, sobie przepisują sukces, natomiast w przypadku porażki za zaistniała sytuację winią komórki sztabowe.

Prawidłowo zastosowana struktura sztabowo-liniowa łączy zalety struktury liniowej (jedność rozkazodawstwa, i czytelny system władzy i odpowiedzialność) z wykorzystaniem wiedzy specjalistycznych komórek sztabowych

9.0mów zalety i wady struktury funkcjonalnej.

Struktura funkcjonalna - Struktura powstaje między innymi na skutek przekształcenia struktury sztabowo-liniowej. W tego typu strukturze następuje uchylenia zasady jedności rozkazodawstwa. Podwładny posiada kilku menedżerów a więc jest realizowana zasada wielostronnego podporządkowania. Każdy z nich jest odpowiedzialny za pewien fragment funkcjonowania organizacji. Komórki organizacyjne wykształciły się na zasadzie specjalizacji.