Dużo wysiłku wkładano w rozbudowę siły obronnej kraju, aby nie dopuścić do ingerencji obcych mocarstw w życie polityczne i ekonomiczne kraju. Wprowadzono obowiązkową służbę wojskową, rozbudowano przede wszystkim marynarkę wojenną.
W latach 1872-1873 przeprowadzono reformę rolną. Zlikwidowano majątki samurajów, książąt i kościoła, potwierdzając prawo własności chłopów. Państwo popierało rozwój przemysłu, handlu i komunikacji. Pierwsza kolej rozpoczęła kursowanie od 1872 roku. Powstały wielkie przedsiębiorstwa przemysłowe na wzór zachodnioeuropejskich czy amerykańskich m.in. Mitsubishi.
Bardzo ważną rolę w modernizowaniu kraju i przebudowie mentalności społeczeństwa odegrała reforma szkolna. Wprowadzono powszechny obowiązek szkolny, a programy nauczania zostały oparte na naukach europejskich. W ogóle cały proces modernizacji Japonii był procesem europeizacji, przyjmowano bowiem wszystkie zdobycze cywilizacyjne Zachodu, dostosowując je do miejscowych potrzeb. Okres wielkich reform nazywany jest „ Meidżi" -Oświecenie.
W 1889 roku cesarz nadał krajowi konstytucję, która jednak nie ograniczała w niczym jego uprawnień. Konstytucja wprowadzała parlament, ale cesarz miał prawo weta wobec jego wszystkich uchwał. Siły zbrojne także podlegały całkowicie jego władzy.
Zreformowana i umocniona militarnie Japonia nie tylko oddaliła od siebie niebezpieczeństwa płynące ze strony mocarstw imperialistycznych, ale wkrótce sama prowadziła politykę ekspansji w Azji.
W 1885 roku Japonia zawarła układ z Chinami o wspólnym zarządzaniu Koreą. Wkrótce jednak między stronnikami doszło do nieporozumień a w 1894 roku wybuchła wojna . Japońskie siły zbrojne wykazały doskonałe przygotowanie i w krótkim czasie rozbiły armię cliińską. Pokój podpisany w Simonaseki w 1895 roku dawał Japonii Tajwan, Peskadory, półwysep Liaotung z Portem Artura i kontrybucję wojenną od Chińczyków. Wobec protestu Rosji, Francji i Niemiec zaniepokojonych sukcesami Japonii, cesarz uległ presji i zrezygnował z Półwyspu Liaotung. Odtąd Rosja przejawiała największe zaniepokojenie wzrostem siły i ekspansywności Japonii.
Już w pierwszych latach XX wieku Japonia zaczęła się przygotowywać do walki z Rosją. O podział stref wpływów na Dalekim Wschodzie. Spośród wszystkich państw posiadających wpływy w tym rejonie, carska Rosja była stosunkowo łatwym do pokonania przeciwnikiem . Natomiast jej dalekowschodnie posiadłości posiadały ogromną wartość dla gospodarki japońskiej. Również postawa państw europejskich popychała niejako Japonię do walki z caratem. Niemcy -obiecały Japonii swoją neutralność w wypadku wojny z Rosją; ewentualne odciągnięcie Rosji od spraw europejskich było im bardzo na rękę. Anglia i Stany Zjednoczone udzieliły rządowi japońskiemu poważnej pomocy finansowej; ponadto Anglia zawarła w 1902 roku z Japonia, układ o przyjaźni i pomocy skierowany przeciwko Rosji.
W 1903 roku Japonia wystąpiła do rządu carskiego z propozycją, aby uznał on Mandżurię za rosyjską strefę interesów a Koreę za - japońską. Propozycja ta została jednak odrzucona. Wojna japońsko- rosyjska ( 1904-1905) przynosząc zwycięstwo Japonii, umacniała jej znaczenie na arenie międzynarodowej.
W 1907 roku doszło jednak do zawarcia układu japońsko- rosyjskiego gwarantującego w Azji status ąuo antę, a w roku 1910 Japonia ogłosiła aneksję Korei.