Upadek imperium rosyjskiego
Rosja była państwem zapóźnionym ustrojowo wobec innych państw, a nawet wobec własnego rozwoju ekonomicznego. Chłopi byli uwłaszczeni ale nadal tkwili we wspólnotach chłopskich jako jednostka podatkowa. Połowa ziemi należała do państwa (dobra carskie). Robotników było stosunkowo mało w stosunku do liczby ludności, ale przemysł w Rosji w tamtym okresie rozwijał się dość burzliwie. Z klas posiadających możemy wyróżnić drobnomieszczaństwo, mieszczaństwo, szlachtę (obszarnicy). Liczną i wpływową klasą była inteligencja, której kuźnią były uniwersytety i uczelnie państwowe. Znaczną rolę w polityce odgrywały interesy carskiej biurokracji. Jeśli chodzi o formę ustrojową w Rosji to przypominała ona sytuację w Prusach z przed 1848 r. Istniały co prawda samorząd terytorialne w postaci ziemstw, istniało również niezależne sądownictwo, ale dominującą formą ustrojową był carski absolutyzm.
Ambicje polityczne klas posiadających jak i warstw inteligenckich były zablokowane przez system carskiego samowładztwa. Nie dopuszczał on artykulacji postaw politycznych. Działania polityczne prowadzone były nielegalnie, przez co wpływy zyskiwały ugrupowania skrajnie rewolucyjne. Szerzył się terroryzm (Organizacja Narodowa - Wola - zabójstwo Aleksandra II w 1881 r.).
Właściwie system carski był anachronizmem już na przełomie XIX i XX w. Powstało spektrum polityczne obejmujące cały wacłilarz poglądów. Partie prawicowe żądały uprawnień obywatelskich, partie lewicowe dążyły do rewolucji społecznej i prowadziły działalność terrorystyczną. W7 latach 90 - tych XIX w. powstały takie ugrupowania jak: SOCJALDEMOKRATYCZNA PARTIA ROBOTNIKÓW7 ROSJI - SDPRR z Leninem na czele, oraz partia ESEROW^CÓW. Rząd mnożył represje, ale nie mógł zapanować nad sytuacją. Aby ratować swój autorytet chciał odnieść sukces poprzez zwycięską wojnę z Japonią