31222

Typy aparatów szparkowych i sposoby ich rozmieszczenia 1 Typ grainineae

-występuje u traw. Mają kształt hantli. Komórki zamykające są wydłużone, przy czym partie środkowe są wąskie i silnie zdrewniałe, podczas gdy ich końce są pęcherzykowato rozszerzone i cienkościenne.

-Wzrost tuiponi powoduje zwiększane średnicy

pęcherzykowatych zakończał, wskutek czego środkowe zdrewniałe partie odchylają się od siebie, poszerzając w tai sposób otwór.

-Przy zmniejszaniu turgoni zbliżają się one do siebie i szparka zamyka się.

-Komórki szpakowe otoczone są innymi komór kami epidamy.określanymi jako przyszpaikowe. które wspomagają komórki przyszparkow^re np. w regulacji

rozwarcia szpaiki. W pęcherzyk owatych zakończaiiach mikrofibryle celulozowe ułożone są promiaiiście. dzięki czanu przy wzroście turgoni zakończana komórek szpaikowych mogą zwiększyć swoją średnicę, wskutek czego wąskie zdrewniałe partie odchylają się od siebie, poszerzając w tai sposób otwór.

-W przypadku spadku turgoni dzieje się odwrotnie

2.    Typ Ainaryllis

-występuje u dwnłiściainych. Komórki szparkowe mają kształt nerko waty, ich ściany graniczące ze szparką są gnibsze, ściany zaś znajdujące się po przeciwnej stronie -cieńsze.

-Przy wzroście turgoni ściany cienkie rozdymają się, wskutek czego kształt komórek staje się bardziej wygięty i szpaik a powiększa się.

-W razie zmniejszenia turgoni - przeciwnie

3.    typ Mniiun

- występuje u mchów i paproci. Komórki szparkowe fasolowate. zgmbiałe ściany zewnętrzne, nich w kierunku prostopadłym do powierzchni skórki

H komórki szparkowe wyprostowują się i ich ściany schodzą się razan zamykając szparkę.