76.ADMINISTRACJA WOJSKOWOŚCI, SZKOLNICTWA I SKARBOWOŚCI
WOJSKOWOŚĆ
Zwierzchnictwo nad sitami zbrojnymi należało do prezydenta. W czasie pokoju sprawował je prezydent przez ministra spraw wojskowych, a od 1926 także przez generalnego inspektora sił zbrojnych i podległe im organy administracji wojskowej. Minister spraw wojskowych dowodził siłami zbrojnymi w czasie pokoju, kierował szkoleniem i administracją oraz przedkładał wnioski w sprawie obsady personalnej kluczowych stanowisk w armii i administracji wojskowej zastrzeżonych do decyzji prezydenta, a w pozostałych decydował samodzielnie.
Generalny inspektor sił zbrojnych był oficerem przewidzianym na stanowisku naczelnego wodza na wypadek wojny. Miał duże uprawnienia w przygotowywaniu sił zbrojnych do działań wojennych umożliwiających mu podporządkowanie ministra spraw wojskowych. Podlegał mu Generalny Inspektor Sił zbrojnych i Sztab Generalny.
Do celów administracji rządowej kraj podzielono na 10 okręgów korpusów. Adm kierowali dowódcy okręgów korpusów. Podlegali im komendanci garnizonowi oraz powiatowe, a od 1938 roku rejonowe komendy uzupełnień. Siły zbrojne dzieliły sie ze względu na teren walk - stałe i marynarka; ze względu na zadania wykonywane w czasie walk: ze względu na dowodzenie służbą wojskowa opierała sie na zasadzie powszechności. Obywatel przyjęty do wojska stawał sie żołnierzem, podlegał obowiązkom i korzystał z uprawnień przewidzianych przez ustawodawstwo wojskowe i regulaminy. Ze względu na stopień dzielili sie na szeregowców, podoficerów i oficerów.
SZKOLNICTWO
Adm szkolnictwa różnego typu i stopni kierował minister wyznań religijnych i oświecenia publicznego. Do celów tej adm kraj podzielono na 10 okręgów szkolnych. Na czele okręgu stał kurator, który miał organ pomocniczy- kuratorium. Okręgi szkolne dzieliły sie na obwody obejmujące jeden lub więcej powiatów, którymi kierowali inspektorzy szkolni. Pełnili oni funkcje organów adm szkolnej i instancji w zakresie kierowania i nadzoru nad szkolnictwem publicznym i prywatnym. Ze w/zględu na stopień szkoły podzielono na: powszechne, średnie, wyższe. Wyodrębniono także szkoły publiczne utrzymywane przez państwo i samorząd oraz prywatne (utrzymywane przez organizacje religijne, stowarzyszenia społeczne i osoby prywatne. Szkoły wyższe dzieliły sie na akademickie i nieakademickie. Akademickie posiadały prawo nadawania stopni naukowych, dzieli się je na państwowe i prywatne. Utworzenie szkoły akademickiej wymagało aktu ustawodawczego, nosiły nazwę akademii, politechnik, szkół głównych. Zorganizowane były na zasadzie wolności nauki nauczania. Organizacja działalności szkół akademickich opierała się na zasadach tzw. autonomii określonej przez ustawy o szkołach akademickich z 1920 i 1933 roku. Organami władz były: ogólne zebrania profesorów, senat akademicki, rektor, rada wydziału i dziekan. Od 1933 dziekan był najwyższą godnością w szkole. Nadzór nad działalnością szkól wyższych sprawował minister WRiOP.
SKARBOWOŚĆ
Na czele adm skarbowej stał minister skarbu. Jego podstawowym zadaniem było kierowanie polityką finansową państw/a. Na nim spoczywał obowiązek przygotowania preliminarza budżetowego państwa. Funkcje terytorialnych organów adm skarbowej II instancji pełniły izby skarbowe i dyrekcje ceł. Podlegały im jako organy i instancji urzędy skarbowe, urzędy akcyz, monopole państwowe oraz urzędy celne.