P1260061

170

2/ Same zwierzęta w grupie. Kiełpino Górne, pow. Gdańsk - troje zwierząt, nad nimi dwie kreski poziome /oszczepy?/, z drugiej strony naczynia rysunek grzebienia i Klonowo Solne, pow. Gdańsk _ dwie pary zwierząt, każda para zwrócona głowami do siebie /Tabl.XVII,13/; Hiestępowo, pow. Kartuzy - dwoje zwierząt i rysunek szpili /Tabl. XII, 13/1 Trzepowo, pow. Gdańsk - dwoje zwierząt; Wy my słowo, pow. Gostyń _ dwoje zwierząt, za nimi dwie kreski poziome, zakończone promienistymi nacięciami, po drugiej stronie brzuóos - dwa jelenie.

3/ Jeźdźcy na koniach. Dąbrówka, pow. Starogard Gd. /Tabl.XVII, 14/1 Jabłówko, pow. Starogard Gd. - po jednym jeźdźoui Bukowiec, pow. Oborniki - dwóch jeźdźców; Józefów, pow. Szemotuły - jeźdźieo, za nim stojące zwierząt Karczemki, pow. Wejherowo; Kierwałd, pow. Tczew - po jednym jęźdźcu; Dźwierssno, pow. Wyrzysk - jeźdźieo z tarczą; Pruszcz Gd. - z dwiema poziomymi kreskami /Tabl.XZIII,23/ł Reda, pow. Wejherowo - od jeźdźca do, głowy konia wyryta jest kreska /Tabl.XXIII,26/; Stswnica, pow. Złotów - z dwoma oszczepami; Wysoka Woda, pow. Wejherowo - wypukło uformowany.

4/ Postać ludzka prowadząca jedno, lub kilka zwierząt. Lubisze-wo, pow. Tczew - z dwoma szpilami; Obozin, pow. Kościerzyna - przed zwierzęciem rysunek dwóch nóg ludzkich, za nim jodełka i przedstawienie nieznanej treści /Tebl.XXIII,25/; Starogard Gd. - przed zwierzęciem postać antropomorfiozna, po obu stronach dwie duże tarcze; Wróblewo, pow. Szamotuły - dwoje zwierząt, za nimi postać ludzka, z przodu duły dołek z parą potrójnych kresek promienistych /Tabl. XXIII,28/.

Oszczep?. Spośród przedstawień broni najliczniejsze są oszczepy; znane z rysunków ne 39 popielniceoh. Przeważnie wyobrażano je ta pomocą dwóch /rzadziej trzech/ prostych kresek, umieszczanych poziomo, jedna nad drugą. W 13 przypadkach posiadają w różnorodny sposób zaznaczone ostrza. Szozogólnie wyraźnie wyryte są da naczyniach z Sośnicy, ,>ow. Krotoszyn 1 Zakrzewka, pow. Złotów /Tabl.

yrtn.29/. gdzie od każdogo drzewca ouzczepu zwieszają alf łukowate pętlo /uchwyty/. Jedli chodzi o ostrza, to w pierwszym z wytaienio-oyob przykładów są one trójkątne, o drugim zaś sercowa to. Podobne rysunki z wyraźnie oddanymi grotami liściowa tymi lub sercowo tymi, widnieją jeszcze no 13 dalszych popielnicach. Umieszczano je zawsze wspólnie z Innymi przedstawieniami, jak np.t pojedynczej szpili, czy zapinki, schematycznie wyrytej ręki i figury zwierzęcia. Razem z dwiema szpilami wystfpują oszczepy nu aześclu popielnicach /Tabl.

XVII,1/; poza jednym wyjątkiem zawsze wyryta są one pod szpilami.

Ha dwóch popielnicach z Odynl-Redłowa /Tabl.ITIII,10/ dna oszczepy znajdują slp nad figurami zwierząt! prostopadle do nich biegnie schematycznie wyryta rfka - powyżej zaś narysowane są dwie szpile.

Tego rodzaju rysunki oszczepów znamy jaszcze z dalszych naczyń /Tabl XXXII,27/. W dwóch przypadkach ostrze są wrzecionowate, zaznaczone linearnie /Strzelno, pow.Uogil.no - razem z ręką/ lub za pomocą głębszej bruzdy przy końcu drzewca /Elerwałd, pow. Tczew/. Znamy tylko jeden przykład wyobrażenia oszczepów przez motywy jodełkowe /Soohaczew-Trojenów/, razem z figurą "wojownika". Większa csęśft oszczepów /na 23 naczyniach/, przedstawiona jest w postaci prostych kresek, leżących poziomo. Znuozenie ich możemy domyślać się na podstawie charakterystycznego umiejscowienie 1 współwystępowanie z pewnymi wyobrażeniami /pod szpilami, czy razem z ręką/. Schematycznie zaznaczano oszczepy zwłaszcza wówczas, gdy trzymane są przez pasta-oie jeźdźców, lub pieszych /na czterech scenach zbiorowych/i na jednej z nichwyryte są wraz z ręką, nad figurą zwierzęcia, tuż za wozem /Tabl.XXIII,22/. Razem z pojedynczymi jeźdźcami oszczepy występują w czterech przypadkach /Tabl.XXIII,23/, w sześciu przypsd-kaoh wyryte są powyżej figury zwierzęciu. Me trzech popielniceoh dwie poziome kreski umieszczone są pod rysunkami dwóch szpil /Tabl. ZZ,1B/, o na dalszych czterech naczyniach - razem ze schematyoznie •yrytami rękami /Tabl.XVIII,10/. W dwóch przypadkach podwójne kreski