31576

4.    Powierzchnia przyśrodkowa półkuli mózgu:

Zakręt obręczy (gyrus cinguli) otacza łukowato ciało modzelowate, ograniczając go bruzda ciała modzelowatego (sulcus corporis callosi) i bruzda obręczy (sulcus cinguli). Zakręt czołowy przyśrodkowy (gyrus frontalis medialis) jest przedłużeniem na tej powierzchni zakrętu czołowego górnego. Za zakrętem czołowy przyśrodkowym leży płacik okołośrodkowy (lumbalis paracentralis) którego przednia część należy do płata czołowego a tylna do ciemieniowego.

Bezpośrednio przed bruzdą ciemieniowo-potyliczną leży przedklinek (precuneus). Na powierzchni przyśrodkowej płata potylicznego występuje bruzda ostrogowa (sulcus calcarinus). Między tą bruzdą a bruzdą ciemieniowo-potyliczną leży klinek (cuneus). Poniżej bruzdy ostrogowej jest położony zakręt językowaty (gyrus lingualis). Na powierzchni przyśrodkowej i dolnej jest położony zakręt hipokampa. Biegnie on w kierunku podłużnym i w przedniej części zgina się tworząc hak (uncus).

5.    Powierzchnia dolna półkuli mózgu:

Na powierzchni dolnej półkuli mózgu w obrębie płata czołowego występuje bruzda węchowa (sulcus olfactorius), przyśrodkowo od bruzdy węchowej znajduje się zakręt prosty (gyrus rectus). Natomiast bruzdy oczodołowe położone bocznie od bruzdy węchowej wyznaczają zakręty oczodołowe (gyri orbitales). W kierunku strzałkowym prze płat skroniowy i potyliczny biegnie bruzda potyliczno-skroniowa oddzielająca zakręt potyliczno-skroniowy boczny od przyśrodkowego.

Przyśrodkowo od bruzdy potyliczno-skroniowej leży bruzda poboczna (sulcus collateralis). Wcześniej wspominany zakręt językowaty znajdujący się między bruzdą poboczną i ostrogową przechodzący w zakręt hipokampa, który ograniczają bruzda poboczna i bruzda hipokampa, oddzielająca od zakrętu zębowatego (gyrus dentatus). Wyspa (insula) jest położona na dnie bruzdy bocznej i przykryta przez płat czołowy, ciemieniowy i skroniowy, które noszą nazwę wieczka (opercula). Wyspę tę otacza bruzda okólna z wyjątkiem części przednio-dolnej tworzącej próg wyspy. Na powierzchni wyspy występuje kilka zakrętów krótkich (gyri breves) i jeden zakręt długi (gyrus longus).

6.    Komora boczna (ventricull laterales) leżą symetrycznie wewnątrz obu półkul mózgu. Wyróżnia się część środkową i trzy rogi: przedni, tylni, dolny. Część środkowa jest położona w płacie ciemieniowym, róg przedni- w płacie czołowym róg tylny- w płacie potylicznym, a róg dolny- w płacie skroniowym. Począwszy od rogu przedniego przez część środkową do rogu dolnego komorze towarzyszy jądro ogoniaste. Od strony przyśrodkowej do komory bocznej przez szczelinę naczyniówkową wypukła się splot naczyniówkowy komory bocznej. Przyśrodkowo do splotu znajduje się sklepienie.

Sklepienie (fornix) jest to parzyste łukowato przebiegające pasmo włókien nerwowych które rozpoczyna się w ścianie rogu dolnego strzępkkiem hipokampa i stąd podąża do ciała suteczkowatego. Włókna sklepienia po wyjściu ze strzępka hipokampa kieruje się ku górze i przechodzi w odnogę sklepienia (crus fornicis). W kierunku do przodu obie odnogi zbliżają się do siebie a między nimi rozpięta jest blaszka włókien poprzecznych która tworzy spoidło sklepienia (commlssura fornicis). Po połączeniu się obu odnóg sklepienie wytwarza w części skroniowej trzon. W pobliżu otworu międzykomorowego trzon sklepienia zgina się w dół przechodząc w słupy sklepienia które kierują się do ciał suteczkowatych.

W rogu dolnym komory bocznej znajduje się tzw hipokamp (hippocampus). W części przedniej hipokamp rozszerza się tworząc stopę hipokampa. Hipokamp zawiera korę mózgu i od światła komory pokryty jest warstwą istoty białej. Włókna tej warstwy przechodzą po stronie przyśrodkowej w strzępek hipokamp. W rogu tylnym biegnie w kierunku strzałowym wzniesienie zwane ostrogą ptasią (calcar avls).

Płyn mózgowo-rdzeniowy odpływa z komory bocznej do komory trzeciej przez otwór międzykomorowy.