str0094

Powierzchnia przyśrodkowa półkuli jest widoczna dopiero po wykonaniu cięcia w płaszczyźnie strzałkowej (tj. wzdłuż linii środkowej ciała) i rozdzieleniu obu półkul. Ukazują się wówczas niewidoczne inaczej zakręty oraz ważne struktury utworzone z istoty białej. Z tych ostatnich na pierwszym miejscu należy wymienić ciało modzelowate zbudowane z włókien łączących obie półkule (rys. 43). Grzbietowo od ciała modzelowatego znajduje się zakręt obręczy, który wraz ze wspomnianym już zakrętem hipokampa tworzy zakręt sklepieniowy, należący do korowej części węchomózgowia (patrz s. 96). Grzbietowo od zakrętu| obręczy napotykamy struktury przedstawione na rys. 43.

ciato

Rys. 43. Powierzchnia przyśrodkowa pótkuli mózgowej człowieka

Na przyśrodkową powierzchnię płata czołowego zachodzi część zakrętu czołowego górnego, który wymieniliśmy przy opisie powierzchni ' grzbietowo-bocznej tego płata. Z tyłu zakrętu czołowego górnego jest po-lóżony płacik okolośrodkowy, który stanowi przedłużenie dwóch zakrętów znajdujących się na powierzchni grzbietowo-bocznej półkuli: środkowego przedniego i środkowego tylnego. Wynika z tego, że przednia część płacika należy do płata czołowego, a tylna do płata ciemieniowego, choć nie rozdziela ich wyraźna granica. Z tyłu płacika około-środkowego znajduje się przedklinek graniczący ze szczeliną ciemie-niowo-potyliczną, która oddziela od siebie płaty uwidocznione w jej nazwie. Na przyśrodkowej powierzchni płata potylicznego spotykamy grzbietowo położony klinek i brzusznie od niego zakręt językowaty. Oba te zakręty rozdziela szczelina ostrogowa. Tylna część klinka i zakrętu

94